@article { author = {kooshki, Gholamhassan and Dolatkhahpashakie, Peyman}, title = {Comparative Study of Stop and Search by Police in Public Places in Iran and England Legal Systems}, journal = {Journal of Criminal Law and Criminology}, volume = {7}, number = {14}, pages = {7-56}, year = {2019}, publisher = {Shahr-e- Danesh Research Institute of Law}, issn = {2345-2986}, eissn = {2716-9685}, doi = {}, abstract = {Protecting public and community rights, justifies using the search and stop order in some cases, especially in public places. The principle of limiting search and stopping recognized, in both legal systems. The judiciary in Iran must obtain a judicial authorization, except in the case of evident crimes. In the UK, police officers based on reasonable suspicion and sufficient information allowed to search and stop and obtaining a legal authorization is necessary in other cases. In the UK it's anticipated clear rules for pre-search such as the announcement of the search purpose and the law and circumstances invoked, for search such as respect and determine the scope of search and for after search such as necessity and or no need for arrest and the quality of maintenance of objects. Guarantee of civil, disciplinary and criminal proceedings is considered in both legal systems, however these guarantees predicted more precisely, clear and wider In England.}, keywords = {Stop,Search,Police,public places,Iranian Law,English Law}, title_fa = {مطالعة تطبیقی فرایند توقف و بازرسی پلیسی در اماکن عمومی در نظام حقوقی ایران و انگلستان}, abstract_fa = {حمایت از حقوق عمومی و جامعه، استفاده از توقف و بازرسی را در پاره‌‎ای از موارد به‌ویژه در اماکن عمومی توجیه می‌کند. توقف و بازرسی یکی از ابزار مهم پلیس درجهت اجرای وظایف خود در کشف جرم و تحقیقات مقدماتی به‌شمار می‌آید. این اقدام باید به‌گونه‌ای سازماندهی شود که ضمن حفظ حریم خصوصی، امنیت عمومی را در جامعه حفظ کند. نیل به این مقصد چالش‌های فراوانی از قبیل نادیده گرفتن حریم خصوصی، تکلیف ضابطان از حیث جرم مشهود و غیرمشهود ایجاد کرده است. ازاین‌رو بهره‌گیری از مطالعات تطبیقی و استفاده از تجارب کشورهای دیگر به‌منظور ترسیم الگوی مطلوب فرایند توقف و بازرسی ضروری است. در هردو نظام حقوقی اصل محدودیت در انجام توقف و بازرسی به‌رسمیت شناخته‌ شده است. بااین‌حال، جهات قانونی، تشریفات و ضمانت‌اجراهای حسن اجرای توقف و بازرسی در دو نظام حقوقی دارای وجوه اشتراک و افتراقی با یکدیگر هستند. با عنایت به یافته‌های این مقاله، در ایران، جز درمورد جرم مشهود، در سایر موارد ضابطان دادگستری مکلف به اخذ مجوز قضایی‌اند. در انگلستان، افسران صاحب صلاحیت پلیس بر اساس ضابطه ظن معقول و وجود امارات و اطلاعات کافی مجاز به توقف و بازرسی‌اند و در سایر موارد اخذ مجوز قانونی ضروری است. در انگلستان مقررات صریح و شفافی برای پیش از بازرسی از قبیل اعلام هدف بازرسی و قانون و شرایط موردِاستناد، هنگام بازرسی از قبیل رعایت احترام و تعیین محدوده بازرسی و پس از بازرسی از قبیل تهیه گزارش از بازرسی چه منجر به دستگیری مظنون بشود یا نشود و تسلیم نسخه‌ای از آن به مظنون مقرر شده است. در هردو نظام حقوقی به‌‌منظور حسن اجرای قواعد بازرسی، ضمانت‌اجراهای مدنی، انضباطی و کیفری تدارک دیده‌ شده است، با این وصف در انگلستان به‌صورت دقیق و شفاف‌تر و گسترده‌تر ضمانت‌اجرای بطلان پیش‌بینی ‌شده است. در این نوشتار تلاش می‌شود با تطبیق دو نظام حقوقی با رویکردی تحلیلی و توصیفی نقاط ضعف و قوت دو نظام حقوقی را مشخص و راهکارهای عملی و مفید برای نظام حقوقی ایران پیشنهاد شود.}, keywords_fa = {توقف,بازرسی,پلیس,اماکن عمومی,حقوق ایران,حقوق انگلستان}, url = {https://jclc.sdil.ac.ir/article_100785.html}, eprint = {https://jclc.sdil.ac.ir/article_100785_4d8d8eafdac8ea657f7b2f4ed4bf27a7.pdf} }