ORIGINAL_ARTICLE
تروریسم در عداد جنایات بین المللی: رویکرد دادگاه ویژۀ لبنان به تعریف تروریسم بین المللی
در تاریخ 21 ژانویه 2011، قاضی شعبه مقدماتی در دادگاه ویژۀ لبنان برای تصمیم گیری در خصوص تأیید یا عدم تأیید کیفرخواست متهمان لازم دانست که مطابق اساسنامه، نظر شعبۀ تجدیدنظر را در مورد برخی مسائل جویا شود. از جمله مهمترین مسائل مطرح شده، تعریف تروریسم بین المللی بود؛ به این معنا که آیا برای رسیدگی های آتی فقط باید تعریف قانون مجازات لبنان از این جرم مدنظر قرار گیرد یا اینکه باید از حقوق بین الملل نیز یاری گرفت؟ مطابق نظر شعبۀ تجدیدنظر، قوانین کیفری لبنان در خصوص تروریسم باید در پرتوی حقوق بین الملل تفسیر شوند تا بر خلاف رویۀ دادگاه های داخلی لبنان، وسایل ارتکاب این جرم که سبب بروز خطر عمومی میشوند به صورت حصری و مضیق در نظر گرفته نشوند. در این میان نکتۀ مهم آن است که دادگاه ویژۀ لبنان به عنوان نخستین دادگاهی که صلاحیت ذاتی رسیدگی به جنایت تروریسم را دارد، بر این باور است که تعریف جنایت تروریسم بین المللی را میتوان در عرف بین المللی احراز نمود. به زعم دادگاه، این قاعدۀ عرفی واجد سه عنصر است: 1) ارتکاب یک عمل مجرمانه (نظیر قتل، آدم ربایی، گروگانگیری، آتش سوزی عمدی و غیره)؛ 2) قصد پراکندن خوف و وحشت در میان مردم ـ که به طور معمول به ایجاد خطر عمومی می انجامد ـ یا اجبار مستقیم یا غیرمستقیم مقام های ملی یا بین المللی به انجام اقدام هایی یا خودداری از انجام آن؛ 3) زمانی که عمل؛ واجد یک عنصر فراملی است.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_40880_9325be8cb1fea791e3fbc7bcaeb8e0bc.pdf
2015-09-23
5
36
تعریف تروریسم بین المللی
دادگاه ویژۀ لبنان
جنایات بین المللی
احراز عرف بین المللی
وسایل ارتکاب تروریسم
ابراهیم
بیگ زاده
beigzadehlaw@hotmail.com
1
استاد حقوق بین الملل دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
منا
میرزاده
mona.mirzade@gmail.com
2
دانشجوی دوره دکترای حقوق بین الملل دانشگاه شهید بهشتی
LEAD_AUTHOR
الف. منابع فارسی
1
انجمن حقوق بین الملل. اصول حاکم بر شکل گیری حقوق بین الملل عرفی عام. ترجمه محمدجعفر قنبری جهرمی. تهران: دراک، 1384.
2
بیگ زاده، ابراهیم. «دادگاه ویژه لبنان: گامی در راه گسترش مبارزه با بی کیفری.» مجله تحقیقات حقوقی 49 (1388): 186-145.
3
عبدالهی، محسن. تروریسم حقوق بشر و حقوق بشردوستانه. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1388.
4
فلسفی، هدایتالله. صلح جاویدان و حکومت قانون دیالکتیک همانندی و تفاوت. فرهنگ نشر نو، 1390.
5
کاسسه، آنتونیو. «تروریسم برهم زننده دسته بندی های حقوقی حقوق کیفری بین المللی.» ترجمه حسین آقایی جنت مکان. مجله حقوقی دادگستری 44 (1382): 68-55.
6
میرمحمدی، معصومه سادات. «تأثیر تصویب اساسنامه دیوان بین المللی کیفری بر جرم انگاری جنایات بین المللی در قوانین داخلی دولتها و اعمال صلاحیت جهانی از سوی آنها.» مجله حقوقی بین المللی 41:26 (1388): 143-174.
7
ب. منابع انگلیسی
8
Books and Articles
9
Ambos, Kai. “Judicial Creativity at the Special Tribunal for Lebanon: Is There a Crime of Terrorism under International Law?” Leiden Journal of International Law 24:3 (2011).
10
Cassese, Antonio. “The Multifaceted Criminal Notion of Terrorism in International Law.” Journal of International Criminal Justice 4 (2006).
11
Clere, Almiro. “An Examination of the Special Tribunal for Lebanon’s Explosive Declaration of ‘Terrorism’ at Customary International Law.” Dissertation at University of Otago. 2012.
12
Di Filippo,Marcello. “Terrorist Crimes and International Co-operation: Critical Remarks on the Definition and Inclusion of Terrorism in the Category of International Crimes.” European Journal of International Law 19 (2008).
13
Gardner, Maggie. “Reconsidering Trials in Absentia at the Special Tribunal for Lebanon: An Application of the Tribunal's Early Jurisprudence.” The George Washington International Law Review 43 (2011).
14
Gillett, Matthew and Matthias Schuster. “Fast-track Justice: The Special Tribunal for Lebanon Defines Terrorism.” Journal of International Criminal Justice 9:5 (2011).
15
Puchooa, Prakash. “Defining Terrorism at the Special Tribunal for Lebanon.” Journal of Terrorism Research 2:3 (2011).
16
Saul, Ben. “Legislating from a Radical Hague: The United Nations Special Tribunal for Lebanon Invents an International Crime of Transnational Terrorism.” Leiden Journal of International Law 24 (2011).
17
Sliedregt, Elies Van and Larissa Van Den Herik. “The STL Interlocutory Decision on the Definition of Terrorism – Judicial Ingenuity or Radicalism?” Leiden Journal of International Law 24 (2011).
18
Tomuschat, Christian. “Universal Jurisdiction and Terrorism.” in Socitéte Francaise pour le Droit International. Les Nouvelles Menaces Contro La Paix et La Sécurité International. Paris: Journee Franco Allemande, 2004.
19
Wählisch, Martin. “The Special Tribunal for Lebanon an Introduction and Research Guide.” GLOBALEX, 2012, Electronic copy available at: http://ssrn.com/abstract=2147749.
20
Wood, Michael. “The UN Security Council and International Law.” Hersch Lauterpacht Memorial Lectures, Held at the Lauterpacht Center for International Law, University of Cambridge, November 7-9, 2006.
21
Documents and cases
22
The Arab Convention for the Suppression of Terrorism, adopted by the Council of Arab Ministers of the Interior and the Council of Arab Ministers of Justice. Cairo, April 1998, http://www.al-bab.com/arab/docs/league/terrorism98.htm.
23
Counter-Terrorism Committee Executive Directorate, Technical guide to the implementation of Security Council resolution 1373 (2001), 2009.
24
I.C.J. Reports, 1951, Asylum Case.
25
I.C.J. Reports, 1986, Military and Paramilitary Activities in and against Nicaragua (Nicaragua v United States).
26
Report of the Islamic Republic of Iran to the Counter-Terrorism Committee pursuant to paragraph 6 of Security Council resolution 1373 (2001) of 28 September 2001, S/2001/1332.
27
Statute of the Special Tribunal for Lebanon.
28
Supplementary report of the Islamic Republic of Iran to the Security Council Counter-Terrorism Committee pursuant to paragraph 6 of Security Council resolution 1373 (2001), 19 February 2003, S/2003/266.
29
UN Special Tribunal for Lebanon (Appeals Chamber), Interlocutory Decision on the Applicable Law: Terrorism, Conspiracy, Homicide, Perpetration, Cumulative Charging, STL-11–01/I, 16 February 2011.
30
Court of Justice, Assassination of Sheikh Nizar Al-Halabi, decision no 1/1997, 17 January 1997.
31
Special Tribunal for Lebanon Rules of Procedure and Evidence, adopted on 20 March 2009, last amended on 20 February 2013.
32
Report to the Counter-Terrorism Committee (Iran), 27 December 2011, S/2001/1332.
33
ICC-ASP/10/32, Report on the Working Group on Amendments, Assembly of States Parties, Tenth session, New York, 9 December 2011.
34
Court of Justice, Rachid Karami case, decision no 2/1999, 25 June 1999.
35
Answers to questions 1.2 to 2 of the letter dated 10 October 2003 on the consideration of the Government of the Islamic Republic of Iran with regard to the implementation of the Resolution 1373, 3 March 2004, S/2004/215.
36
Security Council Resolution 1595, April 7, 2005.
37
Security Council Resolution 1636, Oct. 31, 2005.
38
Security Council Resolution 1644, Dec. 15, 2005.
39
Security Council Resolution 1686, June 15, 2006.
40
Security Council Resolution 1748, March 27, 2007.
41
Security Council Resolution 1757, May 30, 2007; Annex, Agreement between the United Nations and the Lebanese Republic on the establishment of a Special Tribunal for Lebanon.
42
Security Council Resolution 1815, June 2, 2008.
43
ICC-ASP/8/20, Annex II, Report of the Working Group on the Review Conference, Assembly of State Parties, Eighth session, The Hague, 18-26 November 2009.
44
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر رسانهها بر خشونتگرایی و احساس ناامنی
احساس ناامنی ناشی از جرم پدیدهای شایع و یکی از معضلات اجتماعی جوامع نوین است. رسانهها میتوانند نقش بسزایی در این احساس ایفا نمایند. بر همین اساس، مقاله پیش رو در نظر دارد اثرگذاری رسانهها بر خشونتگرایی و احساس ناامنی در جامعه را ضمن تشریح نظریات مربوطه، با تمرکز بر متغیرهای میزان آگاهی، جنس، شهر و سطح تحصیلات تحلیل کند. در این مقاله پس از بررسی مبانی نظری این پدیده با استفاده از منابع کتابخانهای، پژوهشی در سال 1393 با استفاده از ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. حجم نمونه 180 نفر از سه شهر تهران، مشهد و قم میباشد. یافتههای پژوهش با استفاده از آمارۀ خیدو و p-value مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان میدهد که پارهای از متغیرهای مورد بحث بر احساس ناامنی تأثیرگذار و برخی دیگر تأثیری در ایجاد این احساس نداشتهاند.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_40881_3d9257003fa91dc1c0ae83bfe9f2094d.pdf
2015-09-23
37
84
احساس ناامنی
افکار عمومی
ترس از جرم
خشونتگرایی
تأثیر رسانه
علی
صفاری
alisaffary2020@gmail.com
1
استادیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
راضیه
صابری
raziehsaberi@yahoo.com
2
دانشجوی دکترای حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه شهید بهشتی
LEAD_AUTHOR
ابنالدین حمیدی، محمدرضا. «رهبری افکار عمومی.» ماهنامه جهان گستر86 (1390): 130-105.
1
احمدی، حبیب، علی عربی، و بهزاد حکیمینیا. «بررسی رابطۀ مصرف رسانهای و ترس از جرم (مورد مطالعه: شهر کرج).» مطالعات جامعهشناختی شهر کرج 7 (1392): 24-1.
2
الیاسی، محمدحسین. «مبانی نظری و عملی رسانه اثربخش و کارآمد.» فصلنامه عملیات روانی 17 (1386): 25-1.
3
بیات، بهرام. جامعهشناسی احساسی امنیت. چ 1. تهران: انتشارات امیر کبیر، 1388.
4
پاکنهاد، امیر. «احساس ناامنی و ترس از جرم.» مجله آموزههای حقوق کیفری 5 (1392): 180-155.
5
پورکاظمی، شهلا. «مخاطبشناسی و تولید رادیو-تلویزیونی.» فصلنامه پژوهش و سنجش 26 (1380): 73-49.
6
خواجهنوری، بیژن، و مهدی کاوه. «مطالعه رابطه بین مصرف رسانهای و احساس امنیت اجتماعی.» مجله پژوهشهای راهبردی امنیت و نظم اجتماعی 2 (1392): 78-57.
7
دادگران، محمد. «متقاعدسازی و شیوههای تأثیرگذاری بر افکار عمومی.» فصلنامه پژوهش و سنجش 26 (1380): 52-40.
8
دهرویه، محمد. «تأثیر رسانهها بر احساس امنیت؛ مطالعه موردی در شهر تهران با تأکید بر فعالیتهای پلیسی.» فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم 12 (1388): 82-55.
9
دیباچی، فاطمه. «تأثیر آگهیهای تبلیغاتی تلویزیون بر نگرش و رفتار زنان متأهل تهرانی نسبت به خرید کالاهای تبلیغ شده.» فصلنامه پژوهش و سنجش، 41 (1384): 254-229.
10
گانتلت، دیوید. «ده اشتباه درباره مدل تأثیر رسانهها.» ترجمه محمدحسن شیخالاسلامی. فصلنامه پژوهش و سنجش 53 (1387): 68-51.
11
رستگار، لیلا. «رسانهها و افکار عمومی.» مجله رسانه 2 (1387): 35-10.
12
رسول، رامین. «مدیریت افکار عمومی در روابط عمومی.» مجله روابط عمومی 34 (1385): 20-16.
13
سلیمی، مجید. «طراحی و ساخت مقیاس مجموع نمرات لیکرت با رویکرد پژوهشی در مدیریت.» مجله دانش مدیریت 80 (1387): 60-41.
14
سیدزاده ثانی، مهدی. «بازتاب عدالت کیفری در رسانههای گروهی: ضوابط و آثار.» رساله دکترا، تهران: دانشگاه شهید بهشتی، 1390.
15
سیدزاده ثانی، مهدی. «ترس از بزهدیدگی مکرر.» در: مجموعه مقالات نخستین همایش ملی پیشگیری از جرم (پیشگیری از تکرار جرم و بزهدیدگی). چ 1. تهران: دفتر تحقیقات کاربردی پلیس پیشگیری ناجا، 1388.
16
شبابی، مهرشاد، و محمد آقاسی. «تأثیر رسانه بر افکار عمومی، با استفاده از روش تقویت افتراقی نمونه موردی، قتل ندا آقاسلطان.» فصلنامه فرهنگی- دفاعی زنان و خانواده 17 (1390): 117-83.
17
صفاری، علی. کیفرشناسی، چاپ بیست و هشتم، تهران: نشر جنگل، 1394.
18
عینی، ژاله. «متقاعدسازی و افکار عمومی در رسانههای غرب.» ماهنامه جهان گستر 113 (1393): 70-63.
19
فرجیها، محمد، و محمدباقر مقدسی. «رویکرد عوامگرایی کیفری به عدالت کیفری نوجوانان و جوانان؛ مطالعه تطبیقی.» مجله آموزههای حقوق کیفری 14 (1389): 27-3.
20
فرجیها، محمد. «بازتاب رسانهای جرم.» فصلنامه رفاه اجتماعی 22 (1390): 86-57.
21
قنبری، شهلا، و علی رمضانخانی. «نقش رسانهها در ترویج رفتارهای مخاطرهآمیز.» فصلنامه پژوهش و سنجش 49 (1386): 102-87.
22
محمودی جانکی، فیروز، و محسن مرادی حسنآبادی. «افکار عمومی و کیفرگرایی.» مجله مطالعات حقوقی 2 (1390): 214-175.
23
مختاری، محمدعلی. «رسانه و جهتگیری افکار عمومی در تصمیمگیری عمومی.» فصلنامه علوم اجتماعی 24 (1388): 77-70.
24
مرادی حسنآبادی، محسن، و فیروز محمودی جانکی. «بررسی تأثیر افکار عمومی بر ابقای مجازات اعدام در غرب.» مجله پژوهشنامه حقوق کیفری 2 (1391): 104-85.
25
مسکنی، زهرا. «بررسی تأثیر رسانهها در وقوع و پیشگیری از جرائم.» مجله اصلاح و تربیت 41 (1384): 22-20.
26
معتمدنژاد، کاظم. وسایل ارتباط جمعی، ج 1. چ 3. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی، 1379.
27
مقدسی، محمدباقر، و محمد فرجیها. «رویکرد عوامگرایی کیفری به جرائم جنسی (مطالعه موردی).» مجله پژوهشهای حقوق تطبیقی 2 (1390): 132-113.
28
مقدسی، محمدباقر، و محمد فرجیها. «ویژگیهای سیاست کیفری عوامگرا؛ مطالعه تطبیقی.» مطالعات حقوق تطبیقی 2 (1392): 155-137.
29
مککوایل، دنیس. درآمدی بر نظریه ارتباطات جمعی. مترجم پرویز اجلالی. چ 3. تهران: نشر مطالعات و توسعه رسانهها، 1388.
30
مهدیزاده، محمد. مطالعه تطبیقی نظریه کاشت و دریافت در ارتباطات. چ 1. تهران: مرکز تحقیقات، مطالعات و سنجش برنامهای صدا و سیما، 1384.
31
میرمحمدصادقی، حسین، و محمدباقر گرایلی. «تحلیل فعالیت شرکتهای هرمی از منظر حقوق کیفری اختصاصی و مقایسۀ آن با بازاریابی شبکهای.» مجله آموزههای حقوق کیفری 7 (1393): 52-27.
32
نیکوکار، حمیدرضا، و بهاره همتپور. ترس از جرم. چ 1. تهران: نشر میزان، 1391.
33
نیکوکار، حمیدرضا، مژگان امرالهی بیوکی، و مهری برزگر. «نقش ترس از جرم بر اجرای علنی مجازات مرگ با تأکید بر نقش رسانهها (مطالعه موردی اعدام قاتل روحالله داداشی).» فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم 26 (1392): 196-169.
34
Cohen, Stanley. Folk Devils and Moral Panics. London: Rout ledge, 2002.
35
Cowdery, Nicholas. Getting Justice Wrong: myths, the media and crime. Australia: Allen & Unwin, 2001.
36
Gerbner, George and Larry Gross. “Living With Television: The Violence Profile.” Journal of Communication 26 (2002): 1-15.
37
Goode, Erich. Drugs in American Society. 7th Ed. New York: McGraw-Hill, 2008.
38
Hall, Stuart et al. Policing the Crisis: Mugging, the State and Law and Order. London: Macmillan, 1978.
39
Jenkins, Philip. Intimate Enemies, Moral Panics in Contemporary Britain. New York: Aldine de Gruyter, 1992.
40
www.azinpajoohesh.ir
41
http://isn.moe.gov.ir
42
ORIGINAL_ARTICLE
عنصر معنوی جنایت شکنجه با نگاهی به اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی
تحقق یک جرم علاوه بر عنصر مادی نیازمند عنصر معنوی نیز (سوء نیت عام و در برخی جرائم سوء نیت خاص) است. بر این اساس، ماده 1 کنوانسیون منع شکنجه و دیگر رفتارها با مجازاتهای بیرحمانه، غیرانسانی یا تحقیر کننده 1984 در کنار تعمد در انجام فعل (سوء نیت عام)، اخذ اطلاعات یا اقرار و ... (سوء نیت خاص) را نیز برای تحقق جنایت شکنجه ضروری میداند. محاکمی مانند دادگاه کیفری بینالمللی برای یوگسلاوی سابق و دادگاه کیفری بینالمللی برای روآندا نیز ماده 1 کنوانسیون مذکور را عرفی میدانند و تفسیر آنها نیز از جرم شکنجه بر این ماده استوار شده است، اما دیوان اروپایی حقوق بشر در برخی از آراء خود تمایل دارد شکنجه را یک «جرم مادی یا مطلق»، بدون ضرورت سوء نیت خاص بداند. موضع اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی نیز در ماده 7(2)(ه) ـ در ذکر مصادیق جنایات علیه بشریت ـ دلالت بر مادی بودن جنایت شکنجه دارد. اگرچه به نظر میرسد این دیدگاه کاملترین وجه ممنوعیت شکنجه است اما، اساسنامه بلافاصله در ماده 8(2) (الف)(2) و (2)(ج)(1) و در بیان مصادیق جنایات جنگی، بر خلاف ماده 7، شکنجه را بدون ارائه تعریف مشخص، به عنوان یک جنایت جنگی تلقی کرده است و کمیسیون مقدماتی اساسنامه دیوان نیز جنایت شکنجه در قالب جنایات جنگی را نیازمند سوء نیت خاص میداند. به نظر میرسد عدالت کیفری ایجاب مینماید سوء نیت خاص از عنصر معنوی جنایت شکنجه خارج گردد.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_40882_c8a2003abf14ed6c2493912702a80a61.pdf
2015-09-23
85
116
شکنجه
عنصر معنوی
سوء نیت خاص
دیوان کیفری بینالمللی
سیّدقاسم
زمانی
drghzamani@gmail.com
1
گروه حقوق، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران
LEAD_AUTHOR
مهدی
عبدالمالکی
mabdulmaleki@gmail.com
2
گروه حقوق، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران
AUTHOR
الف: کتب فارسی
1
آقایینیا، حسین. حقوق کیفری اختصاصی؛ جرائم علیه اشخاص (جنایات). چاپ ششم. تهران: نشر میزان، 1389.
2
اردبیلی، محمدعلی. حقوق جزای عمومی، جلد نخست. چاپ چهارم. تهران: نشر میزان، 1381.
3
اردبیلی، محمدعلی. حقوق جزای عمومی، جلد نخست. چاپ هشتم. تهران: نشر میزان، 1384.
4
دیهیم، علیرضا. درآمدی بر حقوق کیفری بینالمللی. چاپ دوم. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی، 1384.
5
شبث، ویلیام ا. مقدمهای بر دیوان بینالمللی کیفری. ترجمه سیدباقر میرعباسی و حمید الهویی نظری. چاپ اول. تهران: انتشارات جنگل، 1384.
6
شریعت باقری، محمدجواد. اسناد دیوان کیفری بینالمللی. چاپ دوم. تهران: انتشارات جنگل، 1390.
7
شیایزری، کریانگ ساک کیتی. حقوق بینالملل کیفری. ترجمه بهنام یوسفیان و محمد اسماعیلی. چاپ دوم. تهران: سمت، 1391.
8
نوربها، رضا. زمینه حقوق جزای عمومی. چاپ چهارم. تهران: کتابخانه گنج دانش، 1379.
9
ب: مقالات فارسی
10
اردبیلی، محمدعلی. «شکنجه.» تحقیقات حقوقی 9 (1370).
11
اردبیلی، محمدعلی. «گفتاری درباره شکنجه و پیشگیری از آن.» تحقیقات حقوقی 21 و 22، (1377-1376).
12
نیکنفس، مهدی. «مفهوم شکنجه: استاندارد واحد یا متفاوت (از دیدگاه حقوق بینالملل).» مجله حقوقی 33 (1384).
13
رنجبریان، امیرحسین. «پویایی حقوق بینالملل و پایایی شکنجه.» فصلنامه حقوق 38:1 (1387).
14
رنجبریان، امیرحسین، و مهدیه ملکالکتاب خیابانی. «دادگاه ویژه سیرالئون: فرایند تشکیل، صلاحیت و مقابله با بی کیفرمانی» مجله حقوقی بینالمللی 43 (1389).
15
ج: پایاننامه فارسی
16
عبدالمالکی، مهدی. «رویه قضایی دیوان اروپایی حقوق بشر در مورد شکنجه، مجازاتهای ظالمانه و رفتارهای غیرانسانی و ترذیلی.» پایاننامه کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، 1386.
17
A: English Books
18
Askar, Yusuf. Implementing International Humanitarian Law from the Ad Hoc Tribunals to a Permanent International Criminal Court. New York: Routledge, 2004.
19
Bantekas, Ilias, and Susan Nash. International Criminal Law, 2nd Ed. London: Cavendish, 2003.
20
Bonafè, Beatrice I. The Relationship between State and Individual Responsibility for International Crimes, Leiden • Boston: Martinus Nijhoff Publishers, 2009.
21
Damgaard, Ciara. Responsibility for Core International Crimes Individual Criminal. Springer-Verlag Berlin Heidelberg, 2008.
22
Henckaerts, Jean-Marie, Louise Doswald-Beck, Carolin Alvermann, Angela Cotroneo, Antoine Grand, and Baptiste Rolle. Customary International Humanitarian Law, Volume II Practice Part I and II. New York: Cambridge University Press, 2005.
23
Mccormack, Timothy Lh. “Crimes against Humanity.” in Dominic Mcgoldrick, Peter Rowe, and Eric Donnelly (Eds.). The Permanent International Criminal Court Legal and Policy Issues. 179-201, Portland, Oregon: Hart Publishing, 2004.
24
Moir, Lindsay. “Particular Issues Regarding War Crimes In Internal Armed Conflicts.” in José Doria, Hans-Peter Gasser, M. Cherif Bassiouni (Eds.). The Legal Regime of the International Criminal Court, 611- 619, Leiden • Boston: Martinus Nijhoff Publishers, 2009.
25
Schabas, William A. The UN International Criminal Tribunals: the Former Yugoslavia, Rwanda and Sierra Leone. New York: Cambridge University Press, 2006.
26
Schabas, William A. An Introduction to the International Criminal Court, 2nd ed, New York: Cambridge University Press, 2004.
27
Torture in International Law a Guide to Jurisprudence, 2008, (APT) and (CEJIL), Geneva.
28
B: English Articles
29
Addo, Michael K., and Nicholas Grief. “Does Article 3 of the European Convention on Human Rights Enshrine Absolute Rights?” EJIL 9: 3 (1998): 510-524.
30
Badar, Mohamed Elewa. “Drawing the Boundaries of Mens Rea in the Jurisprudence of the International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia.” International Criminal Law Review 6 (2006): 313–348.
31
Bagchi, Aditi. “Intention, Torture, and the Concept of State Crime.” Penn. St. L. Rev, 114:1 (2009): 1- 49.
32
Bassiouni, M. Cherif. “Searching for Peace and Achieving Justice: The Need for Accountability.” Law and Contemporary Problems 59: 4 (1996): 9-28.
33
Droege, Cordula. “‘In truth the leitmotiv’: the prohibition of torture and other forms of ill-treatment in international humanitarian law.” International Review of the Red Cross, 89: 867 (2007): 515 - 541.
34
Hathaway, Oona A., Aileen Nowlan & Julia Spiegel. “Tortured Reasoning: The Intent to Torture under International and Domestic Law.” Virginia Journal of International Law. 52: 4 (2012): 791-837.
35
Park, Jennifer. “Sexual Violence as a Weapon of War in International Humanitarian Law.” International Public Policy Review, 3: 1 (2007): 13- 19.
36
Robinson, Paul H., “Mens Rea.” Encyclopedia of Crime & Justice (2002): 995-1006.
37
Schabas, William A., “Mens Rea and the International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia.” New England Law Review 37:4 (2003): 1015-1036.
38
C: English Judgments
39
Belgium v. Senegal, Questions Relating To The Obligation To Prosecute Or Extradite, International Court Of Justice, 20 July 2012.
40
ECHR. Ireland v. United Kingdom. Judgment of 18 January 1978. Series A. No. 25; (1978) 2 EHRR 25.
41
ECHR. Aydin v. Turkey, 25 September 1997.
42
ICTY. Prosecutor v. Dragoljub Kunarac, Radomir Kovac And Zoran Vukovic. It-96-23& It-96-23/1-A. 12 June 2002.
43
ICTY. Prosecutor v. Dragoljub Kunarac, Radomir Kovac and Zoran Vukovic. Case No: IT-96-23-T & IT-96-23/1-T, 22 February 2001.
44
ICTY. Prosecutor v. Milorad Krnojelac. Case No. IT-97-25-T. 15 March 2002.
45
ICTY. Prosecutor v. Miroslav KvocKa. Case No. IT-98-30/1-T. 2 November 2001.
46
ICTY. Prosecutor v. Furundzija, Case No. IT-95-17/1-A, 21 July 2000.
47
ICTY. Prosecutor v. Zejnil Delalic, Zdravko Mucic, Case No.: It-96-21-T, 16 November 1998, para. 454.
48
ICTY. Prosecutor v. Dragoljub Kunarac, Radomir Kovac and Zoran Vukovic. IT-96-23& IT-96-23/1-T. 22 February 2001.
49
ICTY. Prosecutor v. Radoslav Brdanin. Case No. IT-99-36-T. 1 September 2004.
50
ICTR. Prosecutor v. Akayesu, Case No. ICTR-96-4, Judgment (Sept. 2, 1998).
51
Inter-American Court of Human Rights, Case of the Gómez-Paquiyauri Brothers v. Peru, Judgment of July 8, 2004 (Merits, Reparations and Costs).
52
Inter-American Court of Human Rights, Case of Cantoral-Benavides v. Peru, Judgment of August 18, 2000 (Merits).
53
Inter-American Court of Human Rights, Case of Bámaca-Velásquez v.Guatemala, Judgment of November 25, 2000, (Merits).
54
Inter-American Court of Human Rights Case of Tibi v. Ecuador, Judgment of September 07, 2004 (Preliminary Objections, Merits, Reparations and Costs).
55
137/94-139/94-154/96-161/97: International PEN, Constitutional Rights Project, Civil Liberties Organisation and Interights (on behalf of Ken Saro-Wiwa Jnr.) / Nigeria.
56
African Commission on Human and Peoples’ Rights, Nineteenth Ordinary Session, 26 March - 4 April 1996, World Organisation Against Torture, Lawyers’ Committee for Human Rights, Jehovah Witnesses, Inter-African Union for Human Rights v. Zaire.
57
279/03-296/05: Sudan Human Rights Organisation & Centre on Housing Rights and Evictions (COHRE) / Sudan.
58
Communication 334/06 - Egyptian Initiative for Personal Rights and Interights v. Arab Republic of Egypt.
59
African Commission on Human and Peoples’ Rights. Fifty-First Ordinary Session, 18 April – 2 May 2012, Gabriel Shumba v. Republic of Zimbabwe.
60
CCPR/C/104/D/1880/2009. N.S. Nenova et al. (represented by counsel, Liesbeth Zegveld) Alleged victims: The authors State party: Libya Date of communication.
61
D: Other English Instruments
62
Rome Statute of the International Criminal Court.
63
Statute of the Special Court for Sierra Leone (2000).
64
Statute of the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia.
65
Statute of the International Criminal Tribunal for Rwanda.
66
Finalized Draft Text of the Elements of Crimes, U.N. Preparatory Commission for the International Criminal Court, U.N. Doc. PCNICC/2000/1/Add.2 (2000), Article 7(1)(F), Fn. 14.
67
Declaration on the Protection of All Persons from Being Subjected to Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment, G.A. res. 3452 (XXX), annex, 30 U.N. GAOR Supp. (No. 34) at 91, U.N. Doc. A/10034 (1975).
68
CCPR General Comment No. 07: Torture or cruel, inhuman or degrading treatment or punishment (Art.7): 30/05/82. (Sixteenth session, 1982).
69
General Comment No. 20: Replaces general comment 7concerning prohibition of torture and cruel treatment or punishment (Art. 7): 10/03/92.
70
ORIGINAL_ARTICLE
حق برخورداری مظنونان و متهمان از وکیل مدافع منتخب؛ تطبیق با اسناد حقوق بشری
قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 با پیشبینی حق برخورداری متهمان و مظنونان از معاضدت وکیل مدافع در تحقیقات مقدماتی و تأکید بر حق همراهی وکیل مدافع در این مرحله، عدم اعتبار تحقیقاتی که بدون حضور وکیل مدافع انجام شده است، الزام مقام قضایی به صدور قرار عدم دسترسی وکیل به پرونده، قابل اعتراض بودن این قرار ظرف سه روز، به رسمیت شناختن حق برخورداری متهم از معاضدت وکیل تسخیری در تحقیقات مقدماتی در جرائمی که مجازات آن سلب حیات و حبس ابد است، تعیین وکیل تسخیری برای اطفال و افراد کمتر از هجده سال و تعیین وکیل تسخیری برای افراد مبتلا به جنون، گامهای اساسی و رو به جلو در تضمین رعایت حقوق دفاعی مظنونان و متهمان و نیل به دادرسی عادلانه و منصفانه و رعایت وظایف و تکالیف بینالمللی ایران برداشته است. با این حال همچنان محدودیتهایی برای دسترسی متهم به وکیل مدافع منتخب و دسترسی وکیل مدافع به پرونده متهم در جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی و مواردی که بازپرس دسترسی به پرونده را منافی کشف حقیقت بداند، وجود دارد. مهمترین و بارزترین مورد نادیده گرفته شدن حق برخورداری متهم از وکیل منتخب را در تبصره ماده 48 قانون اصلاحی 1394 است که ایرادهایی از جمله مغایرت با قانون اساسی و اسناد و تکالیف بینالمللی ایران در زمینه حقوق بشر، نادیده گرفتن حق انتخاب افراد به آن وارد است که موجب تضییع حقوق مظنونان و متهمان و همچنین وکلای آنان خواهد شد.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_40883_534e464d11e06405199abef2444354a5.pdf
2015-09-23
117
135
حقوق مظنونان
حقوق متهمان
وکیل مدافع منتخب
وکیل تسخیری
رجب
گلدوست جویباری
r-goldoust@sbu.ac.ir
1
دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
مهران
ابراهیمی منش
m.ibrahimimanesh@yahoo.com
2
کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی
LEAD_AUTHOR
امیدی، جلیل. «حقوق متهم در دادگاه با تکیه بر اسناد بینالمللی و منطقهای مربوط به حقوق بشر.» مجله کانون وکلا 171 (1379): 70-43.
1
آخوندی، محمود. آیین دادرسی کیفری، شش جلدی. تهران: سمت، 1388.
2
آشوری، محمد. «نگاهی به حقوق متّهم در حقوق اساسی و قانون آیین دادرسی دادگاههای کیفری.» مجلّه مجتمع آموزش عالی 3 (1378): 64-47.
3
آشوری، محمد. آیین دادرسی کیفری، دو جلدی. تهران: سمت، 1389.
4
خالقی، علی. نکتهها در آیین دادرسی کیفری. تهران: موسسه مطالعات و پژوهشهای شهر دانش، 1393.
5
زراعت، عباس. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوق کنونی. تهران: خط سوم، 1383.
6
گلدوست جویباری، رجب. آیین دادرسی کیفری. تهران: جنگل جاودانه، 1393.
7
مظاهری، امیر مسعود. «مفهوم مداخله وکیل در تحقیقات مقدماتی.» مجله حقوقی دادگستری 56، 57 (1385): 254-241.
8
Pelowden, Philip & Kevin Kerrigan. Advocacy and Human Rights. London: Cavendish Publishing, 2002.
9
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تطبیقی کلاهبرداری رایانهای با کلاهبرداری سنتی با نگاه به امنیت تجارت الکترونیکی
آنچه پیشروی شماست پژوهشی است پیرامون جرم کلاهبرداری رایانهای در مقایسه با کلاهبرداری سنتی. هدف نگارنده از این پژوهش آن است تا پس از آشنا نمودن مخاطب با مقدمات بحث یعنی پدیده مجرمانه رایانهای، کلاهبرداری رایانهای و مروری بر کلاهبرداری سنتی به بررسی تطبیقی جرم کلاهبرداری رایانهای با کلاهبرداری سنتی ـ خاصه در قوانین ایران ـ بپردازد و امید آن دارد تا به تقویت بسترهای تحقیقاتی در این زمینه که حیطهای میان رشتهای است و نیاز به همکاری عالمان علوم رایانه و حقوق دارد، بینجامد، چرا که مطمئناً سیاستها و قانونگذاریها برای مقابله با این پدیده جدید مجرمانه هنگامی مؤثرتر و مفیدتر خواهد بود که دارای پشتوانههای علمی و تحقیقاتی باشد.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_40884_cb537696ca54e982809290134b5ce4f8.pdf
2015-09-23
137
159
کلاهبرداری رایانهای
کلاهبرداری سنتی
جرائم رایانهای
تجارت الکترونیک
سیّدحسین
طباطبایی
hossein_tabatabaei63@yahoo.com
1
دکترای حقوق بینالملل از مؤسسه حقوق صلح و توسعه، دانشگاه سوفیا آنتی پولیس فرانسه
LEAD_AUTHOR
اردبیلی، محمدعلی. حقوقی جزای عمومی، جلد 1. تهران: میزان، 1382.
1
باستانی، برومند. جرائم کامپیوتری و اینترنتی جلوهای نوین از بزهکاری. تهران: بهنامی، 1386.
2
باهری، محمد. نگرشی بر حقوق جزای عمومی. تهران: مجد، 1380.
3
دزیانی، محمدحسن. «ابعاد جزائی کاربرد کامپیوتر و جرائم کامپیوتری.» خبرنامه انفورماتیک 85 (1373).
4
رفوگر، سیدمهدی. «کلاهبرداری رایانهای.» سایت حقوق 1386.
5
زیبر، اولریش. جرائم رایانهای. ترجمه محمدعلی نوری [... و دیگران]. تهران: گنج دانش، 1384.
6
سازمان ملل متحد. «نشریه بینالمللی سیاست جنایی» شمارههای 43 و 44 سال 1994. ترجمه دبیرخانه شورای عالی انفورماتیک. تهران: سازمان برنامه و بودجه کشور، سال 1376.
7
شامبیاتی، هوشنگ. حقوق کیفری اختصاصی، جلد 2. تهران: پیام، 1375.
8
کاتوزیان، ناصر. دوره مقدماتی حقوق مدنی: اموال و مالکیت. تهران: میزان، 1384.
9
گلدوزیان، ایرج. حقوق جزای اختصاصی؛ جرائم علیه تمامیت جسمانی، صدمات معنوی، اموال و مالکیت، امنیت و آسایش عمومی. تهران: دانشگاه تهران، 1380.
10
میرمحمد صادقی، حسین. جرائم علیه اموال و مالکیت؛ کلاهبردری، خیانت در امانت، سرقت و صدور چک پرداخت نشدنی. تهران: میزان، 1385.
11
Sieber, Ulrich. “Mastering Complexity in the Global Cyberspace.” Max-Planck- Institut fur auslandisches und internationals Strsfrecht, p.150, Sonderdruckaus: MireilleDelmas-Marty/ Mark Pieth/ Ulrich Sieber (ed.), Les chemins de l'harmonisation pénale - Harmonising Criminal Law, Paris: 2008.
12
ORIGINAL_ARTICLE
نقش بزهدیده درحقوق کیفری انگلستان
شیوه دادرسی در دادگاههای کیفری انگلستان اتهامی است و ماهیتی مشابه دادرسی در امور حقوقی دارد به نحوی که طرفین دعوا به شکل ترافعی در مقابل یکدیگر قرار میگیرند و به منازعه میپردازند؛ با این تفاوت که یکی از طرفین، نماینده دولت (دادستان) است که دعوای کیفری را تعقیب میکند و طرف دیگر، فردی عادی است. با این توصیف به نظر میآید که در این دعوا بزهدیدهای وجود ندارد در حالی که میدانیم جرم علیه او واقع شده است علاوه بر آن در فرایند دادرسی کیفری حتی اگر بزهدیده اقدامی نکند باز هم در جریان محاکمه وجود او مدنظر قرار گرفته میشود که میتوان به موارد اعلان، اظهار نظر و یا شکایت اشاره نمود که از سوی او تنظیم و طرح میشود. در واقع میتوان گفت که بزهدیده صرفاً شروعکننده امر تعقیب است به همین خاطر بزهدیده به عنوان مهره اصلی در ادامه روند دادرسی کیفری حضور ندارد و علیرغم اینکه در هر لحظه از فرایند دادرسی اسمی از بزهدیده وجود دارد و جایگاهی برای او در نظر گرفتهاند اما حضورش منفعلانه است و جایگاه او منحصر به اطلاعرسانی، پرداخت خسارت و یا جبران لطمات وارده به او است.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_40885_f2758c86e4aa769435733d2bd93c9f64.pdf
2015-09-23
161
180
بزهدیده
تعقیب
حقوق کیفری انگلستان
دادستان
سیّد علیرضا
میرکمالی
a_mirkamali@sbu.ac.ir
1
استادیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی
LEAD_AUTHOR
آشوری، محمد. آیین دادرسی کیفری، ج 2. چاپ یازدهم. تهران: سمت، 1388.
1
انوری، حسن. فرهنگ فشرده سخن. تهران: انتشارات سخن، 1382.
2
رایجیان اصلی، مهرداد. بزهدیده شناسی حمایتی. تهران: نشر دادگستر، 1384.
3
زینالی، امیرحمزه، و محمدباقر مقدسی. «حق بزهدیده بر امنیت و اطلاعرسانی در فرایند کیفری.» مجله تحقیقات حقوقی 57 (1391).
4
زینالی، امیرحمزه، و محمدباقر مقدسی. «رویکرد تطبیقی به نقش و جایگاه بزهدیده در فرایند کیفری.» مجله آموزههای حقوق کیفری 5 (1392).
5
سماواتی پیروز، امیر. عدالت ترمیمی: تعدیل تدریجی عدالت کیفری یا تغییر آن. تهران: جنگل، 1391.
6
شایان، علی (مترجم). عدالت برای بزهدیدگان. تهران: سلسبیل، 1384.
7
کردعلیوند، روحالدین، و احمد محمدی (مترجمان). بزهدیده و بزهدیدهشناسی. تهران: مجد، 1379.
8
میرکمالی، سیدعلیرضا. «جایگاه بزهدیده در قانون آیین دادرسی کیفری آلمان.» مجله آموزههای حقوق کیفری 2 (1390).
9
نیازپور، امیرحسن. «نقش بزهدیده در چگونگی پاسخ به بزهکاران.» مجله تحقیقات حقوقی 57 (1391).
10
Alain (Emile Chartier). Les Dieux. Paris: Gallimard, 1947.
11
Aubert, Jean-Luc. Intriduction au droit et thèmes fondamentaux du droit civil. Paris: Sirey, 2006.
12
Bell, Emma, et Joanna Shapland. “Victims in the Magistrates courts and Crown Court.” Criminal Law Review, 1998.
13
Carbasse, Jean-Marie. Histoire du Parquet, Paris: PUF, 2000.
14
Cohen, David, et Joanna Shapland. “Facilities for victims: the role of the police and the courts.” Criminal Law Review, 1987.
15
Guillaume, Leyte. “Les origines médiéval du ministère publique.” in: Jean-Marie Carbasse (dir), Histoire du Parquet, Paris: PUF, 2000.
16
Lazerges, christien. La victime sur la scene penal en Europe. Paris: PUF, 2008.
17
Martini, Aurélien. “L’Angleterre : un autre parquet ?” in Figures du parquet (sous la dir. de) Christine Lazerges, collec. Les voies du droit, PUF, 2006.
18
Mawby, Rob, et Sandra Walklate. Critical Victimology: International Perspective. London: Sage, 1994.
19
Royal Commission on Criminal Procedure. Report of the Royal Commission on Criminal Procedure. London, 1981.
20
Slapper, Gary. Organisational Prosecutions. London: Ashgate Publishing, 2001.
21
Spalek, Basia. Crime Victims, Theory policy and practice. London: Palgrave, 2006.
22
Sprack, John. A Practical Approach to the Criminal Procedure. Oxford: Oxford University Press, 2005.
23
Stafford, Richard J. Private Prosecutions. London: Shaw & Sons, 1989.
24
The Public Health Act, 1936.
25