TY - JOUR ID - 43455 TI - نقد آزادی‌شناختی اهانت به باورهای دینی JO - پژوهشهای حقوق جزا و جرم شناسی JA - JCLC LA - fa SN - 2345-2986 AU - ذاکرحسین, محمدهادی AD - دانشجوی دورۀ دکترای حقوق دانشگاه تیلبرگ (هلند) Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 1 IS - 1 SP - 82 EP - 103 KW - آزادی KW - آزادی بیان KW - آزادی باورمندی KW - اهانت DO - N2 - انتشار شهرآشوب کاریکاتورهای موهن دانمارکی که با قلم هنر و بهره‌گیری از مرکب اهانت، نفرت علیه پیامبرباوران را نگارگری کرد نسیمی توفنده بود که بر آتش زیر خاکستر مباحث مربوط به آزادی بیان وزیدن گرفت و آن را شعله‌ور ساخت تا در پرتو فروزانی آن، اندیشه‌های رقیب به مصاف یکدیگر برخیزند. رواپنداری اهانت به باورهای دینی دین‌باوران در جوامع غیردینی که سکه رایج بازار آن دیار شده، از آبشخور پندار آزادی تعذیه کرده و فربهی یافته است. در هندسه معرفتی این بینش مختصات آزادی آن‌سان ترسیم شده است که در گستره گسترده آن اهانت به باورهای دگراندیشان نیز جای گرفته و «آزادی توهین» زاده تألیف مام «آزادی» و باب «بیان» قلمداد شده است. اما تأملی آزادی‌شناختی در مسأله اهانت به باورهای دگر دیگران، نماینگر آن است که «منظومه آزادی» که مجموعه‌ای از افراد آزادی است نظامی سلسله مراتبی باشد که در هرم آن «آزادی باورمندی» نسبت به «آزادی بیان» تقدم ارزشی دارد؛ پس اطلاق بیان آزاد نمی‌تواند به تقیید باورمندی آزادانه بینجامد. این درحالی است که توهین به عقیده و باور باورمندان بستی بر پای سرو آزادی باورمندی ایشان است که گسست آن از منظر آزادی‌خواهی ضروری است. این نوشتار بر آن است تا با نمایاندن مرتبت مخدومی آزادی باورمندی نسبت به آزادی بیان توجیه‌گر منع اهانت به باورهای دینی دگراندیشان باشد. UR - https://jclc.sdil.ac.ir/article_43455.html L1 - https://jclc.sdil.ac.ir/article_43455_d734856092d8ffaf6d74946ac58eecaa.pdf ER -