%0 Journal Article %T نقش سازمان‌های غیردولتیِ مبارزه با فساد در پیشگیری از فساد در ایران %J پژوهشهای حقوق جزا و جرم شناسی %I پژوهشکده حقوقی شهر دانش %Z 2345-2986 %A ناصری, ناهید %A سلیمی, صادق %A شامبیاتی, هوشنگ %D 2021 %\ 08/23/2021 %V 9 %N 17 %P 75-101 %! نقش سازمان‌های غیردولتیِ مبارزه با فساد در پیشگیری از فساد در ایران %K ایران %K فساد %K پیشگیری %K سازمان‌های غیردولتی %K دولت‌گرا %R 10.22034/jclc.2021.133150 %X در سالیان اخیر میزان فساد گزارش‌شده در رسانه‌ها و گفتمان‌های عمومی درخصوص فساد و سلامت اداری رو به افزایش بوده است. فساد حتی در سازمان‌های غیردولتی گسترش یافته است. رتبه شاخص ادراک فسادِ ایران، در ژانویه 2020، 146 از 180 کشور بوده است.[1] و رتبه کیفیت مقررات تنظیمی، 178 از میان 193 کشور است. مقاله حاضر به آسیب‌شناسی وضعیت سازمان‌های غیر‌‌دولتیِ مبارزه با فساد، ارزیابی نقش بازیگران دولتی «سازمان‌های غیردولتی دولت‌گرا» و پیشگیری از آن در ایران می‌پردازد.پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و به‌لحاظ اجرا، توصیفی ـ تحلیلی، با استفاده از تکنیک دلفی سیاسی، ابزار اسنادی و کتابخانه‌ای از پایگاه‌های معتبر ملی و بین‌المللی صورت گرفته است. در بخش پیمایشی، جامعه آماری کل سمن‌های مبارزه با فساد، اعلام شده در منابع اطلاعاتی رسمی ایران، (9) مورد است.تحقیقات نشان داد اکثریت قریب‌به‌اتفاق مؤسسین سازمان‌های غیردولتی مبارزه با فساد در ایران را مقامات تشکیل داده‌اند. مقررات غیراستاندارد، سلب برخی از اختیارات پلیس و واگذاری آن به دیگر نهادها یا اشخاص، عدم‌اعطای مجوز به غیرمقامات ازجمله مشکلات مشاهده شده در ایران است.نحوه و شرایط اعطای مجوز تأسیس سازمان‌های غیردولتیِ مبارزه با فساد که فقط برای افراد و گروه‌های خاص صورت گرفته است؛ منجر به کاهش اثربخشی فعالیت‌های مبارزه با فساد شده است. سازمان‌های غیردولتی مبارزه با فساد غیرِ دولت‌گرا، با توسل به اقدامات کنشی، واکنشی و پیش‌گیرنده می‌توانند با فساد مبارزه کنند. [1]. Transparency International, 2020 %U https://jclc.sdil.ac.ir/article_133150_1e3d6ac9fe2102e1964edd8b27b9f247.pdf