ORIGINAL_ARTICLE
خشونت جنسی علیه زنان ایزدی بهمثابه نسلزدایی با تأکید بر رأی دادگاه بینالمللی رواندا در پرونده آکایسو
در اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی (1998) و در کنوانسیون پیشگیری و مجازات نسلزدایی (1948)، اختصاراً کنوانسیون منع نسلزدایی، خشونت جنسی بهعنوان عنصر مادی جنایت نسلزدایی ذکر نشده است و تا قبل از محاکمات دادگاههای بینالمللی یوگسلاوی سابق و رواندا، رویه قضایی بینالمللی خشونت جنسی را تشکیلدهنده عنصر مادی جرم نسلزدایی محسوب نکرده بود. بااینحال، تحلیل ماهیت واقعی خشونت جنسی نشان میدهد که این رفتار میتواند عنصر مادی جنایت نسلزدایی را تشکیل دهد. در سال 2014 نیروهای داعش شهر سنجار عراق را به تصرّف خود درآوردند و حدود شش هزار زن ایزدی را به اسارت گرفتند، به عدهای تجاوز کردند و عدهای از آنها را نیز به بازار بردهفروشان در سوریه و عراق بردند و بهعنوان برده جنسی به فروش رساندند. در سال 2016 کمیسیون تحقیق سازمان ملل اعلام کرد داعش علیه اقلیت ایزدی مرتکب نسلزدایی شده است. متعاقباً در سال 2017، شورای امنیت قطعنامه 2379 را صادر کرد که مقدمات تحقیق درمورد جنایات داعش را فراهم کرد. تحقیق حاضر پس از بررسی مصاحبههای زنان ایزدی که توسط سازمان ملل، پژوهشگران و رسانهها انجام شده بود و در نظر گرفتن واقعیات موضوعی و تطبیق با رویه قضایی سابق و قوانین بینالمللی به این نتیجه رسید که گروه داعش از مجرای خشونت جنسی علیه اقلیت ایزدی مرتکب نسلزدایی شده است و دیوان کیفری بینالمللی میتواند مبتنیبر صلاحیت شخصی یا ارجاع شورای امنیت این جنایت را موردتعقیب قرار دهد.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125295_5b1e92e58c5042f94471276afe0ec825.pdf
2021-01-20
7
31
10.22034/jclc.2021.125295
خشونت جنسی
تجاوز جنسی
نسلزدایی
داعش
زنان ایزدی.
علی
خالقی
akhaleghi@ut.ac.ir
1
دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
LEAD_AUTHOR
محمد رضا
برزگر
mrbarzegar@ut.ac.ir
2
دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرمشناسی، دانشکده دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، ایران.
AUTHOR
فهرست منابع الف. منابع فارسی
1
آقایی جنتمکان، حسین، مترجم. حقوق بشر در محاکمات کیفری بینالمللی. اهواز: انتشارات دانشگاه شهید چمران، 1387.
2
اخگریبناب، نادر. «جرمانگاری خشونت جنسی در اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی». حقوق اسلامی 6(23) (زمستان 1388).
3
اردبیلی، محمدعلی، محمدجعفر حبیبزاده و حسین فخربناب. «نسلکشی و ضرورت جرمانگاری آن در حقوق ایران». فصلنامه مدرس علوم انسانی 10 (1385): 25-1.
4
اردبیلی، محمدعلی. حقوق بینالملل کیفری. چاپ چهارم. تهران: نشر میزان، 1387.
5
بیبیسی فارسی. «داعش زنان ایزدی ربودهشده را میفروشد». مشاهدهشده در 10 دی 1399. http://www.bbc.com/persian/world/2014/08/140830_l26_isis_yazidi_syria_iraq_women..
6
بیبیسی فارسی. «روایت زنان ایزدی از داعش و بردگی جنسی». مشاهدهشده در 10 دی 1399. http://www.bbc.com/persian/world/2014/12/141222_l26_yazidi_women_iraq_sex_slavery.
7
بیبیسی فارسی. «سازمان ملل چگونه «نسلکشی» ایزدیان را به رسمیت شناخت؟». مشاهدهشده در 10 دی 1399. http://www.bbc.com/persian/world/2016/08/160808_l39_yazidi_massacare_ghoreishi.
8
بیبیسی فارسی. «گور دستهجمعی زنان ایزدی در شهر سنجار کشف شد». مشاهدهشده در 10 دی 1399. http://www.bbc.com/persian/world/2015/11/151114_an_iraq_kurds_yazidi_massgrave.
9
بیگزاده، ابراهیم. «بررسی جنایت نسلکشی و جنایت علیه بشریت در اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی». مجله تحقیقات حقوقی 22-21 (1377-1376): 104-69.
10
خاک، روناک. «جرمانگاری خشونت جنسی در حقوق بینالملل کیفری». مجله حقوقی بینالمللی 39 (1387): 146-101.
11
خالقی، علی و حمیدرضا جاویدزاده. «رویکرد قضایی سازمان ملل متحد در مبارزه با نسلکشی». فصلنامه حقوق دانشکده حقوق و علوم سیاسی 41 (1390): 224-203.
12
خبرگزاری دانشجویان ایران «ایسنا». «تلگراف: زنان ایزدی مجبور به ترک فرزندان متولدشده از عناصر داعش هستند». آخرین بازدید 20 آبان 1397. https://www.isna.ir/news/97043116775.
13
عبداللهی، محسن، عبدالنعیم شهریاری، یوسف بابایی و اسماعیل یعقوبی. دیوان کیفری بینالمللی. چاپ اول. تهران: مجمع تشخیص مصلحت نظام، 1397.
14
عزیزی، ستار. «عناصر جنایت ژنوسید در رأی 26 فوریه 2007، دیوان بینالمللی دادگستری و رویه دادگاههای ویژه بینالمللی کیفری». نشریه مرکز امور حقوقی بینالمللی معاونت حقوقی و امور مجلس ریاست جمهوری 36 (1386): 34-9.
15
کرین بروک، فیلیپ. «ایزدیان و اهل حق کردستان». ترجمة سعید رضا منتظری. مجله هفت آسمان 42 (1388): 142-119.
16
موسیزاده، رضا و عباس طاهری. «گروههای تحت حمایت در قبال جنایت نسلزدایی در پرتوی اسناد و رویه قضایی بینالمللی». مطالعات بینالمللی پلیس 9 (1391): 65-46.
17
میرمحمدصادقی، حسین. «حقوق کیفری بینالملل و خشونت علیه زنان». دیدگاههای حقوق قضایی 17 (1379): 106-97.
18
میرمحمدصادقی، حسین. حقوق جزای بینالملل. چاپ دوم. تهران: نشر میزان، 1386.
19
یورونیوز فارسی. «روایت زنان یزیدی از بردهداری جنسی داعش». مشاهدهشده در 10 دی 1399. https://fa.euronews.com/2016/11/01/un-centre-fights-for-women-traumatised-by-is-militants.
20
یورونیوز فارسی. «سازمان ملل: داعش علیه ایزدیهای عراق و سوریه مرتکب نسلکشی شده است». مشاهدهشده در 10 دی 1399. https://fa.euronews.com/2016/06/16/isil-committing-genocide-against-yazidis-un.
21
یوسفی، عثمان. «جامعة یزیدیان عراق (بررسی پیشینه تاریخی و حیات اجتماعی ـ فرهنگی از آغاز تا امروز)». پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، 1384. ب. منابع انگلیسی
22
Boling, David. “Mass Rape, Enforced Prostitution, and the Japanese Imperial Army: Japan Eschews International Legal Responsibility.” Colum. J. Transnat'l L. 32 (1994): 521-548.
23
Boon, Kristen. “Rape and Forced Pregnancy under the ICC Statute: Human Dignity, Autonomy, and Consent.” Colum. Hum. Rts. L. Rev. 32 (2000): 626-658.
24
Bosnia and Herzegovina v. Serbia and Montenegro, Application of the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide, ICJ Judgment, 26 February 2006, (“Bosnia v. Serbia Judgment”).
25
Eboe-Osuji, Chile. “Rape as Genocide: Some Questions Arising.” Journal of Genocide Research 9(2) (2007): 251-273.
26
Hassen, Suha Hazeem. “Investigating Sexual and Gender-Based Violence as a Weapon of War and a Tool of Genocide against Indigenous Yazidi Women and Girls by ISIS in Iraq.” Thesis for the Degree of Master of Arts in Women, Gender, and Sexuality Studies, Oregon State University, 2016.
27
Henry, Nicola. War and Rape: Law, Memory and Justice. London: Routledge, 2012.
28
Liivoja, Rain, and Tim McCormack, eds. Routledge Handbook of the Law of Armed Conflict. New York: Routledge, 2016.
29
O'Connor, Vivienne M., Colette Rausch, Hans-Jörg Albrecht, and Goran Klemenčič, eds. Model Codes for Post-Conflict Criminal Justice. Vol. 1. Washington, D.C: US Institute of Peace Press, 2007.
30
Pegorier, Clotilde. Ethnic Cleansing: A Legal Qualification. New York: Routledge, 2013.
31
Prosecutor v Akayesu (Judgment), September 2, 1998, ICTR 96-4-T (Trial Chamber).
32
Prosecutor v. Gacumbitsi, ICTR Trial Judgment, 17 June 2004 (“Gacumbitsi Trial Judgment”).
33
Prosecutor v. Katanga, ICC Trial Judgment, 7 March 2014 (“Katanga Trial Judgment”).
34
Prosecutor v. Krstić, ICTY Trial Judgment, 2 August 2001, (“Krstić Trial Judgment”).
35
Prosecutor v. Musema, ICTR Trial Judgment, 27 January 2000 (“Musema Trial Judgment”).
36
Prosecutor v. Stakić, ICTY Appeals Judgment, 31 July 2003.
37
Ruby Reid-Cunningham, Allison. “Rape as a Weapon of Genocide.” Genocide Studies and Prevention 3(3) (2008): 279-296.
38
Schabas, William A., and William Schabas. Genocide in International Law: The Crimes of Crimes. New York: Cambridge University Press, 2000.
39
Short, Jonathan MH. “Sexual Violence as Genocide: The Developing Law of the International Criminal Tribunals and the International Crimianl Court.” Mich. J. Race & L. 8 (2002): 503-526.
40
Stiglmayer, Alexandra, ed. Mass Rape: The War against Women in Bosnia-Herzegovina. London: U of Nebraska Press, 1994.
41
United Nation, Digital Library. “‘They Came to Destroy’: ISIS Crimes against the Yazidis.” 2016. https://digitallibrary.un.org/record/843515?ln=en.
42
United Nations Security Council. “Peace and Security.” Last Accessed November 11, 2018. https://www.un.org/sc/suborg/en/s/res/2379-%282017%29.
43
ORIGINAL_ARTICLE
بازدارندگی راهبردهای سازمان تعزیرات حکومتی (مطالعه موردی تخلفات حوزه بهداشت، دارو و درمان در ایلام)
تخلفات حوزه بهداشت، دارو و درمان ازجمله رفتارهایی هستند که آسیبهای حاصل از آنها معمولاً طیف وسیعی از افراد جامعه را درگیر خود میکند. مشخص است که کنترل این رفتارها، جلوگیری از گسترده شدن ابعاد و نتایج زیانبار آنها و از همه مهمتر ایجاد بازدارندگی از تکرار آنها ازجمله اهداف و رسالتهای سازمانهای درگیر با حوزه عدالت تعزیراتی است. یکی از مهمترین سازمانهای متولّی این امر در ایران سازمان تعزیرات حکومتی است که از طریق پیگیری راهبردهای پیشگیرانه و اجرای اقدامات بازدارنده، هدف کاهش آمار این تخلفات را دنبال کرده است. در این مجال با روش پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و از طریق ابزار پرسشنامه و با استفاده از نرمافزار SPSS به تحلیل میزان بازدارندگی راهبردهای این سازمان در قبال تخلفات مذکور پرداختهایم. بهطور کلّی نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که اجرای صحیح برنامههای نظارتی و قطعیت بخشیدن به کشف تخلفات و ارائه پاسخها، میتواند بیشترین بازدارندگی را ایجاد کند. همچنین یافتههای میدانی نشان میدهد که برخلاف عقیده مخاطبین، شدت مجازات در عمل نتوانسته است به ایجاد بازدارندگی کمک کند.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125296_7a90cfa13ac09094f4e2d43a5a0022ea.pdf
2021-01-20
33
51
10.22034/jclc.2021.125296
بازدارندگی
تعزیرات
بهداشت
دارو
درمان
نعمتاله
بیرانوندی
byranwandy.n@gmail.com
1
دانشجوی مقطع دکترای حقوق کیفری و جرمشناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران .
AUTHOR
قباد
کاظمی
kazemi7879@yahoo.com
2
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
LEAD_AUTHOR
فهرست منابع الف. منابع فارسی
1
اکبری، جهاندار، محمد آشوری، محمدعلی اردبیلی و علی صفاری. «فلسفه سلب حیات با نگاهی بر حقوق کیفری ایران». مجله پژوهش حقوق کیفری 8 (1399): 41-10.
2
امیرعلائی، شمسالدین. مجازات اعدام. تهران: کتابخانه دهخدا، 1375.
3
بکاریا، سزار. جرایم و مجازاتها. ترجمة محمدعلی اردبیلی. تهران: میزان، 1380.
4
پرادل، ژان. تاریخ اندیشههای کیفری. ترجمة علیحسین نجفی ابرندآبادی. تهران: مجد، 1381.
5
فوکو، میشل. مراقبت و تنبیه، تولد زندان. ترجمة نیکو سرخوش و افشین جهاندیده. تهران: نشر نی، 1385.
6
منتسکیو، روحالقوانین. ترجمة علیاکبر مهتدی. تهران: نشر کاویان، 1343. ب. منابع خارجی
7
Akers, R. L. and Christine, S. Sellers. Criminological Theories: Introduction, Evolution and Application. Fourth Edition. Los Angeles, California: Roxbury Publishing Company, 2004.
8
Ball, John, C. “Deterrence Concept in Criminology and Law.” The Journal of Criminal Law and Criminology 46(3) (1955): 347-354.
9
Becker, G, S. “Crime and Punishment: An Economic Approach”. Journal of Political Economy 78 (1968): 169-217.
10
Clark, R. D. “Celerity and Specific Deterrence: A Look at Evidence.” Canadian Journal of Criminology 30 (1988): 109-130.
11
David, Bayley. Policing for the Future. New York: Oxford, 1994.
12
Gibbs, J. P. “Crime Punishment and Deterrence.” Social Science Quarterly 48 (1968): 515-530.
13
Hudson, Barbara. Understanding Justice, Introduction to Ideas, Perspectives and Controversies in Modern Penal Theory. London: Milton Keynes, Open University Press, 2003.
14
Kennedy, D. M. Deterrence and Crime Prevention. London: Routledge Pub, 2009.
15
Maxwell, Sheila Royo, Gray M. Kevin. “Deterrence: Testing the Effects of Perceived Sanction Certainty on Probation Violations.” Sociological Inquiry 70 (2006): 113-136.
16
Meier, R. “The Deterrence Doctrine and Policy: a Response to Utilitarian in Preventing Crime.” edited by J, Cramer. Sage Criminal Justice System Annuals, Vole. 10. Beverly Hills: Sage Publications, 1978.
17
Mendes Silva, M. “Certainty Severity and their Relative Deterrent Effects: Questioning and Implication of Role of Risk in Criminal Deterrence Policy.” The Policy Studies Journal 32 (2004): 1-63.
18
Nagin, D. “General Deterrence: A Review of the Empirical Evidence.” In Deterrence and Incapacitation: Estimating of the Criminal Sanction an Aim Rotes, edited by A. Blumstein, J. Cohen and D. Nagin, 343-369. Washington, Dc: National Academy of Sciences, 1973.
19
Newman, Graeme. Just and Painful. New York: Macmillan, 1983.
20
Paternoster and Piquero. “Reconceptulizing Deterrence: Consequences and Criminal Behavior.” Journal of Quantitative Criminology 20 (1995): 34-53.
21
Siegel, J. Larry. Criminology. Seventh Edition. Massachusetts: University of Massachusetts, 2000.
22
Singer. B. F. “Psychological Studies of Punishment.” California Law Review 58 (1970): 405-443.
23
Stafford, Mark C., and Mark War. “Reconceptualization of General and Specific Deterrence.” Journal of Research in Crime and Delinquency 30 (1993):123-135
24
William. K. R. and R. Hawkins. “Perceptual Research on General Deterrence: a Critical Review.” Law and Society Review 20 (1998): 545-572.
25
Wright, Valerie. Deterrence in Criminal Justice: Evaluating Certainty vs. Severity of Punishment, The Sentencing Project: 1–9, Archived, 2010.
26
ORIGINAL_ARTICLE
عوامل تخفیف مجازات در آرای دیوان بینالمللی کیفری
دیوان بینالمللی کیفری از خفیفترین رأی محکومیت خود در سپتامبر 2016 تا شدیدترین رأی در نوامبر 2019 (آذر 1398) و سایر احکام خود بهتفصیل به عوامل مشدّده و مخفّفه کیفر پرداخته است. هدف از این نوشتار تحلیل اصول حاکم بر تخفیف مجازات در آرای دیوان و توصیه نقاط قوت در حقوق داخلی هست. دیوان بهمنظور بررسی دقیق کیفیات مشدده و مخففه جلسه مستقلی را پس از احراز محکومیت صرفاً بهمنظور تعیین مجازات برگزار میکند. در این جلسه طرفین صرفاً به استدلال درخصوص دلایل تشدید و تخفیف میپردازند و دیوان به تکتک مواردی که طرفین استناد میکنند، پاسخ میدهد. شایسته است در حقوق داخلی نیز مرحله محکومیت به ارتکاب جرم و مرحله تعیین مجازات از هم جدا شوند و فرصت دفاع از عوامل تشدید و تخفیف برای طرفین فراهم شود.در این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی از مطالعه و مقایسه احکام محکومیت دیوان به این نتیجه رسیدهایم که دیوان در مقام اعمال کیفیات مخففه با حاکمیت معیار «توازن احتمالات» تمامی رفتارهای مرتکب از لحظه ورود به مرحله اجرایی جرم تا مراحل پس از وقوع، تسلیم یا دستگیری، در طول زندان، نزد دادگاه و در طول سپری کردن مدت حبس را در نظر میگیرد. بهخاطر شدّت جنایات بینالمللی، در هر صورت و با احراز کیفیات مخففه عدیده میزان مجازات از چند سال حبس کمتر نخواهد بود.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125297_bf9b063cc4f590daa36d52614c5b5f37.pdf
2021-01-20
53
78
10.22034/jclc.2021.125297
شرایط مخففه
دیوان بینالمللی کیفری
مجازات
توازن احتمالات
صادق
سلیمی
sadegsalimi@yahoo.com
1
دانشیار گروه حقوق بینالملل، دانشکده حقوق دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
فهرست منابع الف. منابع فارسی
1
اردبیلی، محمدعلی. حقوق جزای عمومی. جلد دوم. چاپ پنجاهم. تهران: نشر میزان، 1398.
2
استفانی، گاستون، ژرژ لواسور و برنار بولوک. حقوق جزای عمومی. جلد دوم. چاپ اول. ترجمة حسن دادبان. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبائی، 1377.
3
رضویفرد، بهزاد. «کیفیات مخفّفه کیفر در اسناد و آرای محاکم کیفری بینالمللی». پژوهش حقوق کیفری 14(1395): 34-9.
4
رضویفرد، بهزاد. «کیفیات مشدّده در فرایند کیفردهی جنایات بینالمللی». پژوهش حقوق کیفری 6 (1393): 89-69.
5
سلیمی، صادق. چکیده حقوق جزایی عمومی. چاپ نهم. تهران: انتشارات جنگل، جاودانه، 1397.
6
مومنی، مهدی. «اصول قانونی بودن جرایم و مجازاتها در دادرسیهای کیفری بینالمللی». مجله حقوقی بینالمللی 55 (1395): 184-159. ب. منابع خارجی
7
Abtahi, Hirad, and Steven Arrigg Koh. “The Emerging Enforcement Practice of the International Criminal Court.” International Law Journal 45 (2012): 1-23.
8
Fife, RoIf Einar. “Article 77 – Applicable Penalties.” In Commentary on the Rome Statute of the International Criminal Court: Observers' Notes, edited by Otto Triffterer, Article by Article, Second Edition. C.H Beck/Hart/Nomos, Munchen/Oxford/Baden-Baden, 2008, www.casematrixnetwork.org › icc-commentary-clicc.
9
Holtermann, Jakob v. H. 'Can I Be Brought Before the ICC?': Deterrence of Mass Atrocities between Jus in Bello and Jus ad Bellum (February 1, 2019). iCourts Working Paper Series No. 154, 2019, Forthcoming in: Jessberger and Geneuss (eds), Why Punish Perpetrators of Mass Atrocities? Theoretical and Practical Perspectives on Punishment in International Criminal Law, University of Copenhagen Faculty of Law Research Paper No. 2019-74. SSRN: https://ssrn.com/abstract=3327235 or http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.3327235.
10
ICC-01/04-01/06-2901, 10-07-2012.
11
ICC-01/04-01/06-3122 01-12-2014.
12
ICC-01/04-01/07-3436 20-04-2015.
13
ICC-01/04-01/07-3615 13-11-2015 NM RW.
14
ICC-01/04-01/07-3615 13-11-2015.
15
ICC-01/04-02/06-2442 07-11-2019.
16
ICC-01/12-01/15-171 27-09-2016.
17
Radisavljevic, Dejana. “Commentary Rome Statute: Part 7 CILRAP.” Case Matrix Network, CMN Knowledge Hub, ICC Commentary (CLICC), 2016, http://www.casematrixnetwork.org (Last Accessed November 9, 2019).
18
Schabas, William A. War Crimes and Human Rights: Essays on the Death Penalty Justice and Accountability. London: Cameron May, 2008.
19
ORIGINAL_ARTICLE
رویکرد دیوان کیفری بینالمللی نسبت به اهداف مجازات
نظام حقوق بینالملل، فاقد یک روش خاص در رابطه با مجازات و ارزیابی اهداف آن است. درحالیکه برخی سیستمهای ملّی*** با گذر از مرحله نظام سنتی تعیین مجازات به مقوله عدالت ترمیمی توجه دارند، نظام کیفری بینالمللی، اهدافی آرمانگرایانه را از مجازات به سبک نظام کلاسیک داخلی تعقیب مینماید. دادگاههای کیفری بینالمللی و ازجمله دیوان کیفری بینالمللی، هرکدام بنا به شرایط ویژهای که در چهارچوب آن بهوجود آمدهاند، رویکردی خاص یعنی صلح و سازش و درعینحال، عام که همان اهداف کلاسیک در سیستمهای ملّی است، نسبت به اهداف مجازات داشتهاند. هدف نوشتار حاضر، استخراج و استنباط اهداف مجازات با روش تفسیری ـ تحلیلی در پرتو اسناد و رویه قضایی دیوان کیفری بینالمللی است. نتایج تحقیق نشان میدهد که رویکرد دیوان را میتوان متأثر از رویه سایر دادگاههای کیفری بینالمللی و مقدمه اساسنامه رم دانست. دیوان همچنین تلاش نموده است تا عناصری از سیستم عدالت ترمیمی در حقوق داخلی را از حیث هنجاری و عملی وارد سیستم عدالت کیفری بینالمللی نماید هرچند که جبران خسارت در دیوان از آثار مجازات است نه جزئی از اهداف مجازات. *** در رابطه با مقوله عدالت ترمیمی، دولتهای نیوزیلند، استرالیا، کانادا و ایالاتمتحده را میتوان از دولتهای پیشگام نام برد.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125300_3f1022ad912722003d793fd4bdca4e54.pdf
2021-01-20
79
112
10.22034/jclc.2021.125300
اهداف مجازات
دیوان کیفری بینالمللی
عدالت ترمیمی
جنایات بینالمللی
عدالت کیفری
رویکردهای کلاسیک و نوین مجازات
مهدی رضا
صادقی
mahdireza_sadeghi@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری حقوق بینالملل، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
AUTHOR
سیّد قاسم
زمانی
zamani@atu.ac.ir
2
استاد گروه حقوق عمومی و بینالملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
فهرست منابع الف. منابع فارسی
1
آقایی جنتمکان، حسین. حقوق کیفری بینالمللی، مجموعه اسناد بینالمللی. چاپ اول. تهران: انتشارات جنگل، 1393.
2
پریس، ارنا. خورشید آهسته بالا میآید، عدالت در عصر امپراتوری آویکا. ترجمة سیّد خلیل خلیلیان. چاپ اول. تهران: انتشارات شرکت سهامی انتشار، 1390.
3
رضویفرد، بهزاد. «از کارکرد سنتی کیفر در حقوق داخلی تا کارکردهای نوین آن در حقوق بینالملل کیفری با تأکید در رویه قضایی». فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم 21 (1390): 38-9.
4
فلسفی، هدایتالله. حقوق بینالملل معاهدات. چاپ اول. تهران: فرهنگ نشر نو، 1379.
5
کیتی شیایزری، کریانگ ساک. حقوق بینالمللی کیفری. ترجمة بهنام یوسفیان و محمد اسماعیلی. چاپ دوم. تهران: انتشارات سمت، 1391. ب. منابع انگلیسی
6
A/conF.183/13(VOL II) United Nations Diplomatic Conference of Plenipotentiaries on the Establishement of an International Criminal Court, Rome 15 June - 17 July 1998, Official Records, Summary Records of the Plenary Meetings and of the Meeting of the Committee of the whole.
7
Ashworth, Andrew. “European Sentencing Traditions.” In Sentencing and Society: International Perspective, edited by Cyrus Tata and Neil Hutton, 219-232. Aldershot: Ashgate, 2002.
8
Bassiouni, Cherif. Introduction to International Criminal Law. Ardsley, New York: Translational Publishers, 2003.
9
Bassiouni, Cherif: “The Philosophy and Policy of International Criminal Justice.” In Man’s Inhumanity to Man – Essays on International Law in Honour of Antonio Cassese, edited by L.C. Vorah; F. Pocar; Y. Featherstone, 65-126. The Hague: Kluwer Law International, London, 2003.
10
Criminal Code of the Freneh Republic (2005).
11
Danner, Allison Marston. “Constructing a Hierarchy of Crimes in International Criminal Law Sentencing.” Virginia Law Review 87 (May 2001): 415-501.
12
DeGuzman, Margaret. “Proportionat Sentencing at ICC.” In The Law and Practice of the International Criminal Court, edited by Carsten Stahn, First Published, 932-962. New York: Oxford University Press, 2015.
13
Draft Statute of an International Criminal Court, Article 47 and Commentary, Yearbook of the International Law Commission, 1994, vol.II. part 2, undoc.A/49/10.
14
Hermann, Donald H.J. “Restorative Justice and Retributive Justice: An Opportunity for Cooperation or an Occasion for Conflict in the Search for Justice.”Seattle Journal for Social Justice 16 (2017): 71-103.
15
Hoel, Adrian. “The Sentencing Provision of the International Criminal Court: Common Law, Civil Law or Both?” Monash University Law Review 33(2) (2009): 264-289.
16
ICC Judgement, Decision on Sentence Pursuant to Article 76 of the Statute, the Prosecutor v.Germain Katanga T.ch II, No.ICC-01/04-01/07, 23 May 2014.
17
ICC Judgement, Decision on the Confirmation of Charges against Ahmad Al Faqi Al Mahdi, No.ICC-01/12-01/15, 24 March 2016.
18
ICC Judgement, Decision on the Review Concerning Reduction of Sentence of Mr Germain Katanga Three Judges of the Appeals Chamber Appointment for the Review Concerning Reduction of Sentence, No.ICC-01/04/01/07,13 November 2015.
19
ICC Judgement, Decision on the Sentence Pursuant to Article 76 of the Statute, the Prosecutor v. Germain Katanga, T.CH II,No.ICC-01/04-01/07, 23 May 2014.
20
ICC Judgement, Order for Reparations Pursuant to Article 75 of the Statute With one Public Annex (Annex I) and One Confidential Annex Ex Parte, Common Legal Representative of the Victims, Office of Public Counsel for Victims and Defence team for Germain Katanga, T.ch II, (Annex II), No. ICC-01/04-01/07, 24 March 2017.
21
ICC Judgement, Prosecutor v. Ahmad Al Faqi Al Mahdi, Judgement and Sentence, T.CH VIII, No. ICC-01/12-01/15, 27 September 2016.
22
ICC Judgement, Prosecutor v. Ahmad Al Faqi Al Mahdi, Judgement and Sentence, 27 September 2016.
23
ICC Judgement, Prosecutor v. Germain Katanga, Judgement Pursuant to Article 74 of the Statute, No.ICC-01/04-01/07, 7 March 2014.
24
ICC Judgement, Prosecutor v.Thomas Lubanga Dyilo, Decision Establishing the Principles and Procedures to be Applied to Reparations, 7 August 2012.
25
ICC Judgement, Situation in the Democratic Republic of Congoin, the Case of the Prosecutor V. Germain Katanga, T.Ch Ii, No. Icc-01/04-01/07, 14 May 2015.
26
ICC Judgement, Situation in the Democratic Republic of the Congo IN THE Case of the Prosecutor v. Thomas Lubango Dyilo, Judgement Pursuant to Article 74 of the Statute T.CHI, Case No.ICC-01/04-01/04-01/06, 14 March 2012.
27
ICC Judgement, Situation in the Democratic Republic of the Congo in the Case of the Prosecutor v. Thomas Lubanga Dyilo, Decision Establishing the Principles and Procedures to be Applied to Reparations,T.chI,ICC, 01/04-01/06, 7 August 2012.
28
ICC Judgement, Situation in the Democratic Republic on the Congo in the Case of The Prosecutor v.Thomas Lubanga Dyilo, on the Appeals against the “Decision Establishing the Principles and Procedures to be Applied to Reparations” of 7 August 2012 with Amended Order for Reparations (Annex A) and Public Annexes 1 and 2, A.CH,No.ICC-01/04-01/06 AA2A3,3 March 2015.
29
ICC Judgement, The Appeals of the Prosecutor and Mr Thomas Lubanga Dyilo against the “Decision on Sentence Pursuant to Article 76 of the Statute,” Case No,ICC-01/04-01/06 A4A6, 1 December 2014.
30
ICC, Judgement, Charge Brought by Prosection against Ahmad Al Faqi Al Mahdi, ICC-01/12-01/15-70-AnxA, 17 December 2015.
31
ICTY Judgement, Prosecutor v. Delalic, Case No, IT-96-21-A, A.Ch, 20 February 2001.
32
ICTY Judgement, Prosecutor v. Enver Hadzi Hasanovic, Amir Kubura, Case No.IT-02-47-T-15,T.Ch.15 March 2006.
33
ICTY Judgement, Prosecutor v. Kordic and Cerkea, Case No, IT-95-14/2-A, A.Ch, 17 December 2004.
34
ICTY Judgement, Prosecutor v. Milorand Krnojelac, T.ch II, cace no. IT- 09-25-T, 15 March 2002.
35
ICTY Judgement, Prosecutor v. Radovan Karadzic, case No- IT-95-5/18-T, T.Ch, 24 March 2016.
36
ICTY Judgement, Prosecutor v. Stakic, Case No, IT-97-24-A, A.Ch, 22 March 2006.
37
McGonigle, Leyh Brianne. “Victim-Oriented Measures at the Intenational Criminal Institutions: Participation and its Pitfalls.” International Law Review 12 (2012): 375-408.
38
Moffett, Luke. “Elaborating Justice for Victims at the International Criminal Court, Beyond Rhetoric and Hague.” Journal of International Criminal Justice 13 (2015): 281-311.
39
Muttukumara, Christopher. “Reparations to Victims.” In The International Criminal Court: The Making of the Rome Statute: Issues, Negotiations and Results, edited by Roys Lee, 262-269. The Hague: Kluwer Law International, 1999.
40
Pace R., William. “statement of world federalist movement on behalf of the Coalition for an International Criminal Court, United Nations.” Last Accessed August 27, 2019. www.un.org/icc/sPeeches/n 717wfm.html, 17 July 1998
41
Permanent Court of International Justice, Case Concerning the Factory at Chorzow, 1998, PCIJ Series, No 17.
42
Regulations of the Trust Fund for Victims, Resolution ICC-ASP/4/Res3 Adopted at the 4th Plenary Meeting on 3 December 2005.
43
Report of the Court on the Revised Strategy in Relation to Victim; Past, Present and Future, ICC-ASP/11/40, 5 November 2012.
44
Report of the Preparatory Committee on the Establishment of an International Criminal Court, vol.II (Compilation of Proposals), General Assembly Official Records, Fifty-first Session Supplement No.22A, undoc A/51/22, 13 September 1996.
45
Schabas, Mria William A. An Introduction to the International Criminal Court. Second Edition. Cambridge: Cambridge University Press, 2004.
46
Schabas, Mria William A. Unimaginable Atrocities: Justice, Politics, and Right at the War Crimes Tribunals. New York: Oxford University Press, 2012.
47
Trust Fund for Victims, Programme Progress Report 2015.
48
Trust Fund for Victims. “Making Reparative Justice, a Reality for Victims.” Last Accessed October 5, 2019. www.trustfundforvictims.org.
49
Un.doc.A/CinF.183 (vol II), 15 June 1998, 2nd Plen, mtg.II 63.
50
United Nations Diplomatic Conference of Plenipotentiaries on the Establishment of an International Criminal Court, Article 73, Reparations to Victims: Proposal Submitted by the Delegations of France and the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, in doc. A/Conf.183/c.1/WGPM/L-28,26 June 1998.
51
United Nations Diplomatic Conference of Plenipotentiaries on the Establishment of an International Criminal Court, Draft Statute of an International Criminal Court, Article 73(2)(a), in Report of the Preparatory Committee on the Establishment of an International Criminal Court, Draft Statute and Final Act, undoc, A/conF.183/2/Add.1,14 April 1998.
52
Villiger, Mark E. Commentary on the 1969 Viena Convention on the the Law of Treaties. Leiden, Boston: Martinus Nijhoff Publishers, 2009.
53
Wyngaert Hon, Christine Van den. “Victims Before International Criminal Courts: Some Views and Concerns of an ICC Trial Judge.” Case Western Reserve Journal of International Law 44 (2011): 476-494.
54
Yung Song, Sang-H. “Speech Remarks to the Board of Directors of Trust Fund for Victims.” 18 March 2014, www.trustfundforvictims/sites/default/files/Media-library/documents/pdf/140318-ICC-President-Remarks-to-11th-Board-of-Directors-Meeting-for-web-1-pdf.
55
Zernova, Margarita. Restorative Juctice, Ideals and Realities. Aldershot, Hants, England: Asghate Publishing, 2007.
56
ORIGINAL_ARTICLE
واقعگرایی در تصمیمگیری کیفری
تصمیمگیری قضایی صرفنظر از اینکه باید عادلانه و منطبق با قوانین و مقرراتِ حاکم باشد، متأثر از عوامل مختلفی همچون نارسایی مجموعه قوانین و قواعد حقوقی برای پاسخگویی به همۀ موضوعات و دعاوی مطروحه، نگرش و شخصیت مقام قضایی، مصلحتسنجی قضایی و ... میباشد. تصمیمگیری قضایی، برداشت و قرائت قاضی بهعنوان یک انسان از متن قانون است؛ زیرا قانون بعد از تصویب، ثابت، اما جامعه مواجه با تغییرات و تحولات گوناگون است. بر همین اساس، در برابر عملکرد کُند قانونگذار، مسائل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بهسرعت تغییر مییابند. در این بین، این قاضی است که قانون را در حد اختیار خود با واقعیات موجود منطبق و اقدام به تصمیمگیری مینماید.نوشتار پیش رو که پژوهشی توصیفی ـ تحلیلی و برمبنای روش اسنادی است، درصدد است تا علاوهبر شناخت نظریههای شکلگرایی و واقعگرایی، زمینهها و جلوههای گرایش قضات به واقعگرایی و پرهیز از شکلگرایی در تصمیمگیری کیفری را بررسی نماید. مسئله اصلی این است که قضات در تصمیمگیری قضایی در امور کیفری باید به واقعیات موجود و عادلانه بودن احکام توجه نمایند یا اینکه به اجرای بیچونوچرای قوانین میپردازند؟ ازاینرو پس از بررسی نظریههای شکلگرایی و واقعگرایی، به زمینههای گرایش قضات به واقعگرایی در تصمیمگیری کیفری و نمودهای این گرایش در تصمیمگیری کیفری میپردازیم.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125301_604f76bec16a951c5a36f303ae57fe03.pdf
2021-01-20
113
134
10.22034/jclc.2021.125301
شکلگرایی
واقعگرایی
مصلحتسنجی
حقوق کیفری
تصمیمگیری قضایی
غلامرضا
محمدنسل
g_mnasl@gmail.com
1
گروه حقوق جزا و جرمشناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، البرز، ایران.
LEAD_AUTHOR
ایوب
نوریان
ay.noorian@gmail.com
2
گروه حقوق جزا و جرمشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
AUTHOR
فهرست منابع الف. منابع فارسی
1
آشوری، محمد. آیین دادرسی کیفری. جلد اول. تهران: انتشارات سمت، 1384.
2
ابدالی، مهرزاد. فلسفه حقوق و نظریههای حقوقی. چاپ دوم. تهران: انتشارات مجد، 1393.
3
امامی، محمد و محمدهادی صادقی. «مصلحتگرایی در دادرسیهای جزایی». مجله حقوقی دادگستری 23(1377): 96-57.
4
بابایی، ایرج. «مبانی نظری رویکرد تحلیل اقتصادی حقوق». پژوهش حقوق و سیاست 9(23) (1386): 60-13.
5
بارنا، لیلی، جوهاز دوروتیا، ماروک سوماک و داگلاس دورا ویراگ. «ویژگیهای یک قاضی خوب؛ اصول اخلاق قضایی و رفتار حرفهای». ترجمة مهدی ناصری دولتآبادی و مصطفی صبوری. فصلنامه قضاوت 91 (1396): 191-163.
6
ترکان، هاجر و محمد کجباف. «نگرش چیست؟». فصلنامه توسعه علوم رفتاری 1(1) (1387): 54-49.
7
جعفری، مجتبی. جامعهشناسی حقوق کیفری. چاپ اول. تهران: نشر میزان، 1392.
8
جمشیدی، علیرضا و علیرضا نوریان. «متناسب بودن تعقیب کیفری: مفهوم، مبانی و جلوهها در حقوق ایران و انگلستان». فصلنامه پژوهش حقوق کیفری 3 (1392): 161-143.
9
چینهنگو، آستین. مبانی فلسفه حقوق. ترجمة هیبتالله نژندیمنش. چاپ اول. تهران: انتشارات خرسندی، 1394.
10
حیدری، الهام. «معامله اتهام در حقوق کامنلا و نهادهای نزدیک به آن در دادرسی کیفری ایران». مطالعات حقوق کیفری و جرمشناسی 1 (1395): 41-60.
11
خالقی، علی. آیین دادرسی کیفری. چاپ اول. تهران: انتشارات مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1388.
12
دل وکیو، جورج. فلسفه حقوق. ترجمة جواد واحدی. چاپ سوم. تهران: نشر میزان، 1391.
13
زینالی، امیرحمزه و محمدحسین کورهپز. «قانونگذاری جنایی در پرتو نظریه مصالح (مهندسی اجتماعی): با تأکید بر نظام صدور حکم». فصلنامه مجلس و راهبرد 93 (1397): 235-209.
14
صادقی، محمدهادی. «بزهپوشی». مجله حقوقی دادگستری 28 و 29 (1378): 192-161.
15
غلامی، حسین. اصل حداقل بودن حقوق جزا. چاپ اول. تهران: نشر میزان، 1393.
16
فرحبخش، مجتبی. جرمانگاری فایدهگرایانه. چاپ اول. تهران: میزان، 1391.
17
فلاحی، احمد. ضرورت جرمانگاری. چاپ اول. تهران: نشر دادگستر، 1392.
18
کاتوزیان، ناصر. فلسفه حقوق. جلد اول. چاپ دوم. تهران: نشر شرکت سهامی انتشار، 1380.
19
کلانتری، کیومرث. «تحلیل بحران در حقوق موضوعه کیفری ایران و راهکارهای خروج از آن». رساله دکترای حقوق جزا و جرمشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، 1381.
20
کلی، جان موریس. تاریخ مختصر تئوری حقوقی در غرب.ترجمۀ محمد راسخ. تهران: انتشارات طرح نو، 1382.
21
گسن، رمون. «بحران در سیاست جنایی کشورهای غربی». ترجمة علیحسین نجفی ابرندآبادی. مجله تحقیقات حقوقی 10 (1371): 336-275.
22
منصورآبادی، عباس، جواد یاوری، مهدی شیدائیان و عباس رحیمینژاد. «الگوهای تصمیمگیری قضایی در آمریکا و ایران». فصلنامه پژوهش حقوق کیفری 5(18) (1395): 164-143.
23
نجفیتوانا، علی و شهرداد دارابی. «درآمدی بر جرمشناسی راست جدید و گرایشهای آن». فصلنامه تحقیقات حقوقی آزاد 34 (1389): 228-204.
24
نوربها، رضا. «سیاست جنایی سرگردان». مجله تحقیقات حقوقی دانشگاه شهید بهشتی 26-25 (1378): 127-103. ب. منابع انگلیسی
25
Iglesias Vila, Marisa. Facing Judicial Discretion, Legal Knowledge and Right Answers Revisited (Law and Philosophy Library). Boston: Kluwer Academic Publishers, 2001.
26
Kate, Malleson. The New Judiciary (The Effects of Expansion and Activism). London: Rutledge, 1999.
27
Kramer, Greg. M. Plea Bargaining Recommendation by Criminal Defense Attorneys: Legal Psychological and Substance Abuse Rehabilitative Influences. Pennsylvania: Drexel University, 2005.
28
Lacey, Nicola. “Making Sense of Criminal Justice.”In a Reader in Criminal Justice, edited by N. Lacey. Oxford: Oxford University Press, 1994.
29
Leiter, Brian. “American Legal Realism.” In Philosophy of Law and Legal Theory published in A Companion to Philosophy of Law and Legal Theory, edited by Dennis Michael Patterson, 249-266. Chicago: Blackwell 2010.
30
Liefh H. Cart, and Thomas F. Burke. Reason in Law. Ninth Edition. Chicago: University of Chicago Press, 2015.
31
Pound, Roscoe. “The Scope and Purpose of Sociological Jurisprudence.” Harvard Law Review 2 (1912): 140-168.
32
Tebbit, Mark. Philosophy of Law, an Introduction. London: Rutledge, 2005.
33
Wacks, Raymond. Understanding Jurisprudence: An Introduction to Legal Theory. Oxford: Oxford University Press, 2009.
34
ORIGINAL_ARTICLE
دادرسی اختصاری در جرایم جنسی (چالشها و راهکارها)
قانون آیین دادرسی کیفری ایران (1392) در مادة 306 نوعی دادرسی اختصاری/ مستقیم را برای جرایم جنسی تجویز نموده است که ریشة آن به موضوعی در شرع با عنوان «بزهپوشی» برمیگردد. با بررسی فلسفة بزهپوشی ملاحظه میگردد که مفهوم موردنظر شارع با بیشتر پروندههای مرتبط با رابطه نامشروع خروج موضوعی دارد. شرع درصورتی متهمِ عمل شنیع را بدواً به بزهپوشی و عدماقرار توصیه میکند که او داوطلبانه و بدون داشتن شاکی قصد اقرار داشته باشد، حال آنکه در عمل پروندههایی که بدون شکایت شاکی و تعقیب دادستان مطرح میشوند، محدود و بسیار اندکند. تجویز دادرسی مستقیم در جرمهای جنسی، چالشهای پیشبینینشدهای فراروی کنشگران عدالت کیفری قرار داده که به اختلاف صلاحیتهای مکرر میان مراجع قضایی، دلسردی بزهدیدگان، تشدید حس بزهدیدگی، عدمتعقیب منسجم متهمان و اطاله دادرسی دامن میزند. راهکار مناسب برای حل چالشها، آن است که در فرضی که جرمهای جنسی همراه با سایر جرایم مطرح گردند، به تمام اتهامها مطابق روال منطقی در دادسرا و دادگاه (بدون تفکیک) رسیدگی شود. تحلیل دادههای آماری که از رهگذر ارزیابی پیمایش و پرسشنامههای میدانی میان هفتاد قاضی صورت گرفته و در قالب جدولها و نمودارها نشان داده شده، متضمن ایرادهای پُرشمار اختصارگرایی در جرایم جنسی و تجویز راهکار متعارف رسیدگی است.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125302_736e2633927307d3d2a084198ced638e.pdf
2021-01-20
135
161
10.22034/jclc.2021.125302
دادرسی اختصاری
جرایم جنسی
عمل منافی عفت
روابط نامشروع
بزهپوشی
هادی
رستمی
rostamilaw@yahoo.com
1
استادیار گروه حقوق، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران.
LEAD_AUTHOR
ناصر
قربانپور
naser53735373@gmail.com
2
کارشناس ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه پیام نور، واحد تهرانجنوب، تهران، ایران.
AUTHOR
فهرست منابع
1
آخوندی، محمود. «اثبات جرایم منافی عفت از نگاهی دیگر». مجلة مطالعات راهبردی زنان 22 (1382): 129-107.
2
آقایی، مهدی. رسیدگی به جرایم منافی عفت. چاپ اول. تهران: مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1397.
3
شاهحیدریپور، محمدعلی، احمد رفیعی و محمدجواد شهسواری. قانون آیین دادرسی کیفری 1392 (با الحاقات و اصلاحات بعدی) و نظریههای مشورتی ادارة کل حقوقی قوة قضائیه به انضمام مواد قانونی مرتبط، آرای وحدت رویه. چاپ دوم. ویرایش اول. تهران: روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران، 1395.
4
پایگاه اینترنتی دفتر آیتالله سیّد علی خامنهای. http://www.leader.ir/fa/istifta.
5
توجهی، عبدالعلی و رحمان صبوحی. «سیاست جنایی بزهپوشی در حدود (با تأکید بر جرایم منافی عفت)». مجله دادرسی 108 (1393): 21-15.
6
توجهی، عبدالعلی. «سیاست جنایی حمایت از بزهدیدگان». مجله مجتمع آموزش عالی قم 4 (1378): 46-27.
7
جوانمرد، بهروز. «رویههای قضایی و نظریههای مشورتی پیرامون جرم رابطه نامشروع». دوفصلنامه رویه قضایی (حقوقی کیفری) 1 (1395): 43-37.
8
حدادزاده نیری، محمدرضا. «تحقیق در جرایم منافی عفت». مجله حقوقی دادگستری 67 (1388): 126-115.
9
حسینی، سیّد محمد و نفیسه متولیزاده نائینی. «بررسی نظریه برچسبزنی با نگاه به منابع اسلامی». فصلنامه حقوق، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی 4 (1391): 136-117.
10
حیدری، مسعود و سیّد محمود میرخلیلی. «مبانی فقهی مدیریت خطر در مقابله با بزهکاری». مجله پژوهشهای فقهی 1 (1397): 53-25.
11
خالقی، علی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. ویرایش دوم. چاپ ششم. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1395.
12
رجب گلدوست جویباری و فرامرز قلیپور جمنانی. «عدول از اصل تفکیک مقام تعقیب از مقام تحقیق در قانون آیین دادرسی کیفری 1392». مجله حقوقی دادگستری 92 (1392): 143-125.
13
رستمی، هادی. آیین دادرسی کیفری. چاپ اول. تهران: نشر میزان، 1397.
14
زارعی محمودآبادی، مهدی. «واکاوی بزهپوشی در قوانین کیفری ایران». مجله مطالعات حقوق 17 (1396): 312-293.
15
شاکری، ابوالحسن و رضا هادیزاده. «اصل تفکیک مقام تعقیب از مقام تحقیق در حقوق ایران». پژوهشنامه حقوق کیفری 1 (1395): 164-141.
16
شاملو، باقر و افشین عبداللهی. «دستاوردهای مدیریتی جرمشناسی در آیین دادرسی کیفری». دوفصلنامة پژوهشنامة حقوق کیفری 2 (1394): 128-99.
17
شیدائیان، مهدی و زینب شیدائیان. «رویکرد قانون آیین دادرسی کیفری 1392 به جرایم منافی عفت». مجله حقوقی دادگستری 101 (1397): 140-117.
18
شیدائیان، مهدی و یزدان نصرتی. «شناسایی و چالشهای تعقیب کیفری با نگاهی به حقوق انگلستان». فصلنامه دیدگاههای حقوق قضایی 82 (1397): 196-165.
19
صالحی، جواد. «رویه قضایی دادگاههای بینالمللی کیفری در مواجهه با جرایم جنسی علیه کودک سربازان دختر»، فصلنامة علمی ـ پژوهشی رفاه اجتماعی 61 (1395): 46-9.
20
ضرغامی، فرید و نسرین مهرا. «مبانی دادرسی بدون کیفرخواست در نظامهای حقوقی ایران و انگلستان»، مجله پژوهشهای حقوق تطبیقی 2 (1393): 152-127.
21
گلدوست جویباری، رجب و رحمان پیوست. «نقش قضات در اطاله دادرسی». مجله حقوقی دادگستری 54 (1390): 116-91.
22
محمدی جورکویه، علی. «سیاست جنایی اسلام در جرایم جنسی». مجله حقوق اسلامی 24 (1389): 122-87.
23
مؤمنی، منصور. تجزیه و تحلیل آماری با نرمافزار SPSS. چاپ سوم. تهران: نشر کتاب نو، 1396.
24
میرخلیلی، سیّد محمد. «مبانی و راهبرد سیاست جنایی اسلام». مجموعه مقالات کنگره بینالمللی علوم انسانی اسلامی 2 (1394): 340-307.
25
نوبهار، رحیم. «قاچاق زنان برای روسپیگری از منظر آموزههای اسلامی با نگاه به مقررات بینالمللی و حقوق ایران». مجله مدرس علوم انسانی 47 (1385): 220-187.
26
ORIGINAL_ARTICLE
مفهوم و کارکرد «قضیه» در «دیوان کیفری بینالمللی»
یکی از تأسیسات اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی مفهوم قضیه است. این مفهوم، کارکرد صلاحیتی مهمی برعهده دارد و آن ترسیم چهارچوبی است که دیوان در حدود آن میتواند یا صاحب صلاحیت شود و یا صلاحیت خود را اعمال کند. دولتهای عضو دیوان با ارجاع یک قضیه چهارچوبی را تعیین میکنند که دادستان نسبت به جرایم واقعشده در حدود آن صلاحیت دیوان را اعمال میکند. از سوی دیگر هم شورای امنیت سازمان ملل متحد و هم دولت غیرعضوی که صلاحیت دیوان را بهصورت موردی میپذیرد، قادرند تا به دیوان جهت رسیدگی به یک قضیه خاص اعطای صلاحیت کنند؛ اما مفهوم قضیه در متون حقوقی دیوان تعریف نشده است. این نوشتار با مروری بر رویه قضایی دیوان و بهرهگیری از برخی مفاهیم حقوق بشر روشن میسازد که قضیه یک بحران بیرونی است که آبستن جرایم داخل در صلاحیت دیوان میباشد. این بحران یا یک مخاصمه مسلحانه بینالمللی یا غیربینالمللی است و یا موجی از حملات گسترده یا سازمانیافته علیه جمعیت غیرنظامی میباشد که عنصر زمینهای جرایم داخل در صلاحیت دیوان را تشکیل میدهند. قضیه در یک مکان و زمان معین شکل میگیرد لیکن مفهومی صرفاً جغرافیایی نیست. دولتها و شورای امنیت میتوانند با تعریف یک قضیه خاص صلاحیت دیوان و یا اعمال آن را تنها محدود به یک بحران خاص و نه تمام قلمروی سرزمینی یک دولت نمایند.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125309_8b2cbc0a447cfff949238027358a8dcf.pdf
2021-01-20
163
191
10.22034/jclc.2021.125309
قضیه
مخاصمه مسلحانه
عنصر زمینهای جرایم
حمله علیه جمعیت غیرنظامی
وضعیت اضطراری
محمد هادی
ذاکرحسین
mhzakerhossein@ut.ac.ir
1
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
فهرست منابع الف. منابع فارسی
1
آقایی جنتمکان، حسین. حقوق کیفری بینالمللی. تهران: انتشارات جنگل، ۱۳۹۲.
2
ذاکرحسین، محمدهادی. راهنمای دیوان کیفری بینالمللی. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، ۱۳۹۵.
3
طهماسبی، جواد. صلاحیت دیوان کیفری بینالمللی. تهران: نشر میزان، ۱۳۹۵.
4
مظاهری، امیرمسعود. اصل صلاحیت تکمیلی دیوان بینالمللی کیفری. تهران: نشر میزان، ۱۳۹۱. ب. منابع خارجی
5
Bassiouni, Cherif. Introduction to International Criminal Law. Leiden: Martinus Nijhoff Publishers, 2013.
6
Boas, Gideon and James L. Bischoff and Natalie L. Reid. International Criminal Law Practitioner Library Volume II: Elements of Crimes under International Law. New York: Cambridge University Press, 2009.
7
Cryer, Robert, Hakan Friman and Darryl Robinson. An Introduction to International Criminal Law and Procedure. New York: Cambridge University Press, 2014.
8
Cryer, Robert. Prosecuting International Crimes: Selectivity and the International Criminal Law Regime. New York: Cambridge University Press, 2005.
9
Dormann, Knut. “Paragraph 2 (a).” In Commentary on the Rome Statute of the International Criminal Court, edited by Otto Triffterer. 22-35. Munchen: C.H. Beck. Hart. Nomos, 2008.
10
ICC, OTP. “Thirteen Report of the Prosecutor of the ICC to the United Nations Security Council Pursuant to UNSCR 1970.” Last Accessed 01/02/2020. https://www.icc-cpi.int/iccdocs/otp/otp-rep-unsc-lib-05-2017-ENG.pdf.
11
ICC. “Democratic Republic of the Congo.” Last Modified April 15, 2017. https://www.icc-cpi.int/drc.
12
International Criminal Court. “The Prosecutor of the International Criminal Court, Fatou Bensouda, Opens a Preliminary Examination in Ukraine.” April 25, 2014. https://www.icc-cpi.int/Pages/item.aspx?name=pr999.
13
Kirsch, Philupp and Darryl Robinson. “Referrals by States Parties.” In The Rome Statute of the International Criminal Court: A Commentary, edited by Antonio Cassese and Paolo Gaeta. 620-638. New York: Oxford University Press, 2002.
14
Luban, David. “Fairness to Rightness: Jurisdiction, Legality and the Legitimacy of International Criminal Law.” In The Philosophy of International Law, edited by A. Besson and John Tasioulas. 574-577. New York: Oxford University Press, 2010.
15
Nouwen, Sarah M.H. Complementarity in the Line of Fire: The Catalyzing Effect of the ICC in Uganda and Sudan.New York: Cambridge University Press, 2013.
16
Olásolo, Hector and Carnero Rojo. “The Application of the Principle of Complementarity to the Decision of Where to Open an Investigation: The Admissibility of Situations.” In The International Criminal Court and Complementarity: From Theory to Practice, edited by Carsten Stahn and Mohamed M. El Zeidy. 230-245. New York: Cambridge University Press, 2011.
17
Olásolo, Hector. The Triggering Procedure of the International Criminal Court. Leiden: Martinus Nijhoff Publishers, 2005.
18
Rastan, Rod. “Situations and Case: Defining the Parameters.” In The International Criminal Court and Complementarity: From Theory to Practice, edited by Carsten Stahn and Mohamed M. El Zeidy. 421-445. New York: Cambridge University Press, 2011.
19
Rastan, Rod. “The Jurisdictional Scope of Situations before the International Criminal Court.” Criminal Law Forum 23 (2012): 1-34.
20
Schabas, William. “The Rise and Fall of Complementarity.” In The International Criminal Court and Complementarity: From Theory to Practice, edited by Carsten Stahn and Mohamed M. El Zeidy. 150-164. New York: Cambridge University Press, 2011.
21
Schabas, William. An Introduction to International Criminal Court. New York: Cambridge University Press, 2011.
22
Sliedregt, Elies Van. “International Criminal Law.” In The Oxford Handbook of Criminal Law,edited by Markus D. Dubber and Tatjana Hornle. 1139-1165. New York: Oxford University Press, 2014.
23
Stahn, Carsten. A Critical Introduction to International Criminal Law. New York: Cambridge University Press, 2019.
24
Trifftere, Otto and Kai Ambos. The Rome Statute of the International Criminal Court: A Commentary. Third Ed. Leiden: C.Hart.Nomos, 2015.
25
Zakerhossein, Mohammad Hadi. “A Concept without Consensus: Conceptualisation of the Situation Notion in the Rome Statute.” International Cirminal Law Review 18 (2018): 686-711.
26
ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی رویکردهای تعقیبزدا در پرتو سیاست فردی کردن عدالت کیفری
مدیریت عدالت کیفری با کنارگذاری روشهای سنتی و زدودن جنبههای تلافی ضمن حفظ جلوههای ترمیمی بهدنبال کاهش جمعیت کیفری، تراکم پروندهها و هزینههای عدالت کیفری است. ذیل رویکرد فایدهگرای کیفری، زمانی که تعقیب، صدور حکم یا اجرای مجازات ضرورت نداشته، اعطای فرصتی به بزهکار جهت بازپروری مناسب باشد و عمل ارتکابی نیز ازجمله جرایم مهم نباشد، سیاست پسروی کیفری بر رویکردهای دیگر پیشی میگیرد.کشور ما نیز در راستای همگامی با جهانی شدن حقوق کیفری و رعایت توصیههای سازمان ملل، با تصویب قانون مجازات اسلامی و آیین دادرسی کیفری 1392، با بهره جستن از ظرفیت نظام حقوقی، قابلیت نهادهای جامعوی و رویکرد «رواداری کیفری»، نهادهای جدیدی همچون تعویق تعقیب، بایگانی کردن پرونده و ... را تأسیس نمود؛ همچنین ضمن اعتبار بخشیدن به نهادهای ارفاقی که بعضاً مغفول مانده (همچون تعلیق و ترک تعقیب)، قلمرو نهادهای مذکور را وسعت بخشیده است. تغییرات سیاست جنایی تقنینی، قضایی و اجرایی مذکور با توسعه نظام واقعی حقوق بشر، فردی کردن عدالت کیفری، جایگزینهای تعقیب، تعقیبزدایی و ... ارتباط دارد. در این مقاله، فردی کردن عدالت کیفری در مرحله پیشدادرسی که از جلوههای فایدهمندی تعقیب است، مطرح و شرایط آن بررسی میشود.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125310_11ff338e049f0c96e41578d8c00b3ce7.pdf
2021-01-20
193
216
10.22034/jclc.2021.125310
فردی کردن
ترک تعقیب
میانجیگری
بایگانی کردن پرونده
تعقیبزدایی
حسین
فتحآبادی
fathabadi_amir@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری، حقوق کیفری و جرمشناسی، گروه تخصصی حقوق جزا و جرمشناسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
AUTHOR
محمدعلی
مهدوی ثابت
m-mahdavisabet@srbiau.ac.ir
2
عضو هیئتعلمی، استادیار گروه تخصصی حقوق جزا و جرمشناسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
فهرست منابع الف. منابع فارسی
1
امامی، محمد. «مصلحتگرایی در دادرسیهای جزایی». مجله حقوقی دادگستری 23 (1377): 96-57.
2
آشوری، محمد. جایگزینهای زندان یا مجازات بینابین. چاپ یکم. تهران: نشر گرایش، 1382
3
آشوری، محمد. آیین دادرسی کیفری. جلد نخست. تهران: انتشارات سمت، 1388
4
بوریکان، ژاک. «پدیده قراردادیسازی آیین دادرسی کیفری». ترجمه و تحقیق علی خالقی. دوفصلنامه علوم جنایی 2 (1386).
5
پیریایی، موسی. ترک تعقیب جایگزین تعقیب در حقوق کیفری ایران. چاپ یکم. تهران: نشر دادگستر، 1392.
6
جعفری لنگرودی، محمدجعفر. ترمینولوژی حقوق. چاپ پنجم. تهران: کتابخانه گنج دانش، 1370.
7
خالقی، علی. آیین دادرسی کیفری. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1391.
8
سبزوارینژاد، حجت. «نظام تعویق کیفر: از نظر تا عمل (مطالعه تطبیقی)». پژوهشنامه اندیشههای حقوقی 1(2) (1391): 83-49.
9
طغرانگار، حسن. «جایگزینهای کیفر حبس در حقوق فرانسه». مجله اصلاح و تربیت 76 و 77 (1387): 24-21.
10
عمید، حسن. فرهنگ فارسی عمید. جلد سوم. چاپ دهم. تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، 1384.
11
قیاسی، جلالالدین، مسعود حیدری و محمود اشرافی. «بررسی تعویق صدور حکم در لایحه مجازات اسلامی». فصلنامه حقوق جزا و جرمشناسی 1(1) (1391): 38-17.
12
کوشکی، غلامحسن. «جایگزینهای تعقیب دعوای عمومی در نظام دادرسی کیفری ایران و فرانسه». فصلنامه پژوهش حقوق و سیاست 29 (1382): 350-327.
13
گلدوست جویباری، رجب. کلیات آیین دادرسی کیفری. تهران: انتشارات جنگل، 1394.
14
محقق داماد، سیّد مصطفی. قواعد فقه 4: بخش جزایی. تهران: مرکز نشر علوم اسلامی، 1394.
15
مونتسکیو، شارل لویی دوسکوندا بایرون. روحالقوانین. ترجمة علیاکبر مهتدی. تهران: انتشارات امیرکبیر، 1393.
16
مهرا، نسرین. دانشنامه حقوق کیفری انگلستان. چاپ یکم. تهران: نشر میزان، 1392.
17
مهرا، نسرین، عباس موذن و مجید قورچی بیگی. «تحلیل تطبیقی الگوهای کیفردهی در نظام کیفری ایران و انگلستان». فصلنامه پژوهش حقوق کیفری 20 (1396): 140-105.
18
میری، سیّد رضا. آیین دادرسی کیفری: تعقیب کیفری (بررسی تطبیقی در نظام عدالت کیفری ایران و انگلستان). چاپ یکم. تهران: انتشارات مجد، 1390.
19
نجفی ابرندآبادی، علیحسین. «از عدالت کیفری کلاسیک تا عدالت ترمیمی». مجله الهیات و حقوق 9 و 10 (1382): 38-3.
20
نجفی ابرندآبادی، علیحسین. تقریرات درس جرمشناسی: کارشناسی ارشد (عدالت ترمیمی). سال تحصیلی 1383-1382. تهیه و تنظیم: رضا فانی. تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
21
نیازپور، امیرحسن. توافقی شدن آیین دادرسی کیفری. چاپ یکم. تهران: نشر میزان، 1390.
22
هیئت پژوهشگران کاوندیش. نظام حقوقی انگلستان. ترجمة نسرین مهرا. تهران: نشر میزان، 1394. ب. منابع عربی
23
حر عاملی، محمد بن الحسن. وسایل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. جلد 19. چاپ چهارم. بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1391 ه.ق. ج. منابع خارجی
24
De Folter, Rolf S. “On the Methodological Foundation of the Abolitionist Approach to the Criminal Justice System: A Comparison of the Ideas of Hulsman, Mathiesen and Foucault.” Crimes, Law and Social Change 10(1) (1986).
25
Duff, R. A. Legal Punishment. Stanford Encyclopedia of Philosofy. Edward N. Zalta (ed.). Summer 2013 Edition. http://palto.stanford.edu/archives/sum2013/entries/legal-punishment/.
26
Honre, Tony. About Law (An Introduction). Oxford: Oxford University Press, 1995.
27
Regoli, Robert, M. & John D. Hewitt. Exploring Criminal Justice. Boston, USA: Jones & Bartlett Publishers, 2008.
28
ORIGINAL_ARTICLE
عقلانیت مرجح در فرایند سیاستگذاری جنایی ایران
عقلانیت، مداخلات منفعتطلبانه و اقتدارگرایانه کنشگران عرصه سیاستگذاری را محدود میسازد. چنانچه قائل به تأثیرپذیری نظامهای مختلف سیاستگذاری از عقلانیت حتی در حداقلیترین سطح خود باشیم، آنچه روند سیاستگذاری جنایی را از کارآمدی خارج میسازد، پدیده «عقلانیت مرجح» است. این پدیده محصول توجه حداکثری و انحصاری به الزامات خاصی از عقلانیت به موازات نادیده انگاشتن سایر الزامات آن در راستای تحقق منافع فردی و حزبی سیاستگذار و بر پایه تعصبات ذهنی اوست. این نوشتار که با روش توصیفی ـ تحلیلی انجام شده است، باتوجهبه نظریه «عقلانیت ترکیبی اسنلن»، ضمن معرفی ابعاد مختلف عقلانیت؛ چگونگی ظهور «عقلانیت مرجح» در فرایند سیاستگذاری جنایی ایران و راهکارهای رفع آن را به بحث و بررسی میگذارد. نتایج تحقیق حکایت از آن دارد که «عقلانیت مرجح» دستکم درمواردی نظام سیاستگذاری جنایی ایران را بهواسطه مداخله حداکثری رهبران سیاسی در فرایند سیاستگذاری و اعمال عقلانیتهای مرجح سیاسی، اخلاقی و دینی مؤثر از خود ساخته است؛ بهگونهای که سیاست جنایی عقلانی به سیاست جنایی غیرعقلانی تغییر ماهیت داده است. بر این اساس اعمال «عقلانیت ترکیبی» از طریق بازنگری در ارکان سنتی سیاستگذاری و تقویت حضور نخبگان حرفهای و جامعه مدنی در آن، میتواند راهحل برونرفت از معضل عقلانیتهای مرجح در نظام سیاستگذاری ایران باشد.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125311_e9b0b9e4c9017df59b8345b81cdf76e6.pdf
2021-01-20
217
243
10.22034/jclc.2021.125311
سیاستگذاری جنایی
عقلانیت مرجح
عقلانیت سیاسی
عقلانیت اخلاقی
عقلانیت دینی
علی
صفاری
alisaffary2020@gmail.com
1
دانشیار دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
AUTHOR
پگاه
نادری
naderi.pegah@gmail.com
2
دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرمشناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
فهرست منابع الف. منابع فارسی
1
ابراهیم بای سلامی، غلامحیدر. «فرهنگ و سیاستگذاری در ایران». فصلنامه انجمن فرهنگی ایران و ارتباطات 5 (1385): 234-213.
2
ایروانیان، امیر. نظریه عمومی سیاستگذاری جنایی. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1392.
3
اینس، مارتین. درک کنترل اجتماعی. ترجمة نبیالله غلامی. تهران: انتشارات میزان، 1396.
4
برهانی، محسن. اخلاق و حقوق کیفری. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1397.
5
بشیریه، حسین. جامعهشناسی سیاسی. چاپ بیست و پنجم. تهران: نشر نی، 1395.
6
بشیریه، حسین. موانع توسعه سیاسی در ایران. تهران: انتشارات گام نو، 1380.
7
پاکنهاد، امیر. سیاست جنایی ریسکمدار. تهران: انتشارات میزان، 1394.
8
جلالی، محمود. «حقوق بشر زنان در حقوق بینالملل و وضعیت ایران». مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران 66 (1383): 143-115.
9
حبیبزاده، محمدجعفر. «مجازات عمل حرام و تعارض آن با قانونمداری در قانون اساسی». نشریه حقوق اساسی 3 (1383): 24-9.
10
حسینی، محمد. سیاست جنایی اسلام و جمهوری اسلامی ایران. تهران: انتشارات سمت، 1394.
11
خالقی، علی. آیین دادرسی کیفری. جلد دوم. چاپ هیجدهم. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1398.
12
خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا). «تقابل دیدگاه مخالفان و موافقان پیوستن ایران به fatf». منتشرشده در 1 دی 1398. مشاهدهشده در 20 دی 1398. www.irna.ir/news/83603489.
13
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا). «فیلترینگ چه اثری بر استفاده از تلگرام داشت؟». 20 دی 1398. https://www.isna.ir/news/98012007494.
14
دلماس مارتی، مری. نظامهای بزرگ سیاست جنایی. ترجمة علیحسین نجفی ابرندآبادی. تهران: انتشارات میزان، 1393.
15
سریعالقلم، محمود. فرهنگ سیاسی ایران. تهران: انتشارات فروزان، 1389.
16
سن، آمارتیا. عقلانیت و آزادی. ترجمه وحید محمودی و علیرضا بهشتی. تهران: نشر نی، 1398.
17
صبوریپور، مهدی. عقلانیت در ارتکاب جرم. تهران: انتشارات میزان، 1398.
18
صفاری، علی. «تعریف و مفهوم پیشگیری از جرم». خبرنامه انجمن جرمشناسی 11/12 (1388): 8-3.
19
صفاری، علی. کیفرشناسی. تهران: انتشارات جنگل، 1398.
20
طهماسبی، شهرام، مهرداد جواهریپور و رضاعلی محسنی. «مطالعه تطبیقی لیبرال دموکراسی با مردمسالاری دینی در جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه جامعهشناسی سیاسی». مطالعات جامعهشناسی 43 (1398): 22-7.
21
فرجیها، محمد، علی صفاری، عزیزا... رجبزاده و امیرحسن نیازپور. «بررسی لایحه پیشگیری از وقوع جرم، میزگرد سوم». فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم 4 (1386): 251-212.
22
قریب، حسین. بررسی کارکردهای انواع عقل در سیاستگذاری عمومی جمهوری اسلامی ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1390.
23
قلیپور، رحمتالله و ابراهیم غلامپور آهنگر. فرایند سیاستگذاری عمومی در ایران. تهران: انتشارات مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، 1389.
24
گیدنز، آنتونی. سیاست، جامعهشناسی و نظریه اجتماعی. ترجمة منوچهر صبوری. تهران: انتشارات نی، 1384.
25
لازرژ، کریستین. درآمدی بر سیاست جنایی. ترجمة علیحسین نجفی ابرندآبادی. تهران: انتشارات میزان، 1396.
26
لیوتار، ژان فرانسوا. وضعیت پستمدرن ـ گزارشی درباره دانش. ترجمة حسینعلی نوذری. تهران: نشر گام نو، 1387.
27
محمدنسل، غلامرضا. جرم و سیاست جنایی: فرایند سیاستگذاری و کنشگران آن. تهران: دادگستر، 1398.
28
محمودی جانکی، فیروز. «ستیزهگری حقوقی و اجتماعی ـ نقدی بر قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر و طرح صیانت از عفاف و حجاب» در علوم جنایی تطبیقی، به اهتمام حسین غلامی، 611-585. تهران: انتشارات میزان، 1395.
29
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی. «طرح اصلاح قانون مجازات اخلالگران در نظام اقتصادی کشور». مشاهدهشده در 24 دی 1398. https://rc.majlis.ir/fa/legal draft/show/1393925.
30
مرکز پژوهشهای شورای نگهبان. «لایحه پیشگیری از جرم». مشاهدهشده در 7 بهمن 1398. http://nazarat.shora-rc.ir/Forms/frmShenasname.aspx.
31
مرکز پژوهشهای شورای نگهبان. «نظر شورای نگهبان درخصوص طرح منع شکنجه و طرح جرم سیاسی». مشاهدهشده در 9 بهمن 1398. http://nazarat.shora-rc.ir/Forms/FileLoad.aspx.
32
«مشروح مذاکرات مجلس». (16/07/1393). دوره نهم، جلسه 248. روزنامه رسمی، شماره 20309.
33
«مشروح مذاکرات مجلس». (29/07/1393). دوره نهم، جلسه 250. روزنامه رسمی، شماره 20311.
34
ملکمحمدی، حمیدرضا. مبانی و اصول سیاستگذاری عمومی. تهران: انتشارات سمت، 1396.
35
نجفی ابرندآبادی، علیحسین. «سیاست جنایی» در دانشنامه علوم جنایی اقتصادی، به اهتمام امیرحسن نیازپور. 575-554. تهران: نشر میزان، 1396.
36
نوبهار، رحیم. «مدلشناسی سیاست جنایی اسلام». مجله تحقیقات حقوقی 61 (1392): 150-101.
37
نوبهار، رحیم. «نقدی بر قانون امر به معروف و نهی از منکر» در بازخوانی فقهی امر به معروف و نهی از منکر، نوشته سیّد مصطفی محقق داماد، 234-221. تهران: مرکز نشر علوم انسانی، 1396.
38
نیازپور، امیرحسن. «اساسیسازی حقوق پیشگیری از جرم». پژوهش حقوق کیفری 6 (1393): 111-91.
39
وحدانی، امیریوسف. اصل شفافیت در حقوق کیفری ماهوی. تهران: انتشارات بهنامی، 1396. ب. منابع انگلیسی
40
Beck, U. “Risk Society Revisited: Theory, Politics and Research Programs.” In The Risk Society and Beyond: Critical Issues for Social Theory, edited by Adam. B.Y beck, U. & J. Van Loon. 211-229. London: Sage Publications, 2002.
41
Campbell, L. “Criminal Justice and Penal Populism in Ireland.” Legal Studies 28(4) (2008): 559-579.
42
Goulet, Denis. “Three Rationalities in Development Decision Making.” World Development 14(2) (1986): 301-317.
43
Hinnebusch, Raymond. The International Politics of the Middle East. Manchester: Manchester University Press, 2003.
44
Loughlin, M. “Constitutional Theory: A 25th Anniversary Essay.” Oxford Journal of Legal Studies 25(2) (2005): 183-202.
45
Snellen, Ignace. “Conciliation of Rationalities: The Essence of Public Administration.” Administrative Theory & Praxis 24(2) (2002): 323-346.
46
Transparency Internationa. “Corruption Perceptions Index 2018.ˮ https://www.transparency.org/cpi2018.
47
ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی جرایم سهگانه (تصرّف عدوانی، مزاحمت و ممانعت از حق) در پرتو تفاسیر پراکنده محاکم دادگستری
درحالحاضر جرایم سهگانه (تصرّف عدوانی، مزاحمت و ممانعت از حق) در ماده 690 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 جرمانگاری شده است. در این ماده، قانونگذار با ضمانتاجرای کیفری بهدنبال حمایت از دعاوی سهگانه تصرّف مشتمل بر تصرّف عدوانی، مزاحمت و ممانعت از حق میباشد؛ اما عبارت «... و املاک متعلق به دولت ... یا اشخاص حقیقی یا حقوقی بهمنظور تصرّف ... مبادرت نماید» در ماده فوقالذکر، موجب تفاسیر مختلفی در رویه قضایی گردید. در این جستار با استفاده از روش تحلیل مضمونی (تماتیک) آرای محاکم کیفری دراینخصوص بررسی و در قالب چهارگونه تفسیر الگویابی شد. محور اصلی اختلاف تفاسیر قضایی، بر پایه شرطیت یا عدمشرطیت دو رکن «تصرّف» و یا «مالکیت» قرار دارد. نقد تفاسیر پراکنده قضایی بر پایه چگونگی تفسیر لفظی از معنای واژه «تعلق» و نیز مبانی حقوقی حمایت قانونگذار از نهاد «تصرّف» استوار شده است. در نوشتار حاضر دیدگاهی مبتنیبر شرطیت ارکان سهگانه تصرّف عدوانی به همراه شرط مشروع بودن تصرّف بهعنوان انگاره جدیدی از ارکان مادی جرم تصرّف عدوانی ارائه میگردد. این دیدگاه، تصرّف عدوانی کیفری را جدا از خاستگاه آن در آیین دادرسی مدنی نمیداند اما درعینحال برای برخورداری از امتیاز بیشینه ضمانتاجرای کیفری باید مشروع بودن تصرّف شاکی بر اساس انواع تعلق قانونی بین اشخاص و املاک احراز گردد. با واکاوی جرم تصرّف عدوانی در انگاره جدید، راهکار حل تعدادی از مسائل قضایی ارائه و نسبت جرم تصرّف عدوانی با جرم مزاحمت و ممانعت از حق بازتعریف میشود.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125312_17cadf7b6332e3ac8516b45b97d9f199.pdf
2021-01-20
245
266
10.22034/jclc.2021.125312
تصرّف عدوانی
مالکیت
رویه قضایی
مزاحمت و ممانعت از حق
ابوالقاسم
خدادی
khodadi@shahed.ac.ir
1
استادیار گروه حقوق دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
فهرست منابع الف. منابع فارسی
1
بانک داده آرای قوه قضائیه. http://j.ijri.ir/SubSystems/Jpri2/Search.aspx.
2
جعفری، مجتبی. «تعدد جرم و آثار آن در قانون مجازات اسلامی 1392». پژوهش حقوق کیفری 5 (زمستان 1392): 196-175.
3
حبیبزاده، محمدجعفر و رسول کوهی اصفهانی. «بررسی و تحلیل ارکان جرم تصرّف عدوانی در حقوق ایران». فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی 42(4) (زمستان 1391): 116-97.
4
شمس، عبدالله. آیین دادرسی مدنی. جلد اول. چاپ سی و هشتم. تهران: انتشارت دراک، 1397.
5
طیرانیان، غلامرضا. دعاوی تصرّف. چاپ چهارم. تهران: انتشارات گنج دانش، 1392.
6
محمدپور، احمد. روش تحقیق کیفی ضد روش (مراحل و رویههای عملی در روششناسی کیفی). جلد دوم. تهران: نشر جامعهشناسان، 1392.
7
ملکی، مریم. «تحلیل نهادهای متناظر در قلمرو حقوق مدنی و کیفری». پایاننامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه شاهد، 1396.
8
میرمحمدصادقی، حسین. جرایم علیه اموال و مالکیت. چاپ سی و پنجم. تهران: نشر میزان، 1392.
9
واحدی، قدرتالله. آیین دادرسی مدنی. جلد اول. چاپ پنجم. تهران: نشر میزان، 1387. ب. منابع خارجی
10
Anderson, Rhonda Laurelle. “Exercise and Dietary Behavior Change in a Sample of Midlife Australian Women.” Ph.D. Diss, Submitted to the School of Nursing, Queensland University of Technology, 2008.
11
Guest, G., K. M.MacQueen and E. Namey. Applied Thematic Analysis. London: SAGE Publications, 2012.
12
ORIGINAL_ARTICLE
سنجش تأثیر اعتیاد و وضعیت سرپرستی بر کودکآزاری جنسی با تمرکز بر نمونههای بهدستآمده از مراکز اورژانس اجتماعی تهران
زمینه: هدف اصلی پژوهش حاضر شناخت علل مؤثر بر کودکآزاری جنسی کودکان دختر و پسر زیر پانزده سال در بین مراجعهکنندگان به چهار مرکز اورژانس اجتماعی واقع در استان تهران است. روش: بدینمنظور دو شاخص اعتیاد والدین به الکل یا مواد مخدر و وضعیت سرپرستی کودکان، بهعنوان عوامل مؤثر موردبررسی قرار گرفت. هریک از این عوامل با استفاده از پرسشنامه پژوهشگرساخته و با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از نرمافزار spss و آزمونهای آماری رابطه میان متغیرها موردسنجش واقع گردید و میزان همبستگیها موردتجزیهوتحلیل قرار گرفت.یافتهها: نتایج حاصل از تجزیهوتحلیل پروندههای کودکآزاری جنسی ارجاعی به اورژانس اجتماعی، بیانگر آن است که بین کودکآزاری جنسی و دو شاخص اعتیاد والدین به الکل یا مواد مخدر و وضعیت سرپرستی کودکان از نظر آماری رابطه معناداری وجود دارد.نتیجهگیری: آزمون فرضیات حکایت از آن دارد که عوامل زیادی ازجمله علل خانوادگی و اجتماعی در بروز آزاردیدگی کودکان نقش دارند. خطر آزار جنسی در کودکانی که تکوالد بوده یا والدین معتاد دارند، بیشتر است. باتوجهبه ضرورت شناسایی این عوامل درجهت پیشگیری از بزهدیدگی کودکان، کمک به شناخت این عوامل ضروری است و تحقق این امر بدون همکاری نهادهای دولتی با سازمانهای مردمنهاد غیردولتی و مشارکت فعال خانوادهها امکانپذیر نخواهد بود.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125314_e027d95a98130abc8fd4c93abee03af2.pdf
2021-01-20
267
287
10.22034/jclc.2021.125314
اعتیاد
سرپرستی
بزهدیدگی جنسی
اورژانس اجتماعی
سپیده
شهیدی
sep.shahidi@gmail.com
1
دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرمشناسی، گروه حقوق، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران.
AUTHOR
تهمورث
بشیریه
tahmoores_b@yahoo.com
2
استادیار، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
سیّد مهدی
صابری
saberi_md@yahoo.com
3
دانشیار روانپزشکی، عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، گروه روانپزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایران.
AUTHOR
اصغر
عباسی
drabbasi191@gmail.com
4
استادیار، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، گروه حقوق، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران.
AUTHOR
فهرست منابع الف. منابع فارسی
1
ابرندآبادی، علیحسین و عبدالعلی توجهی. «بزهدیدهشناسی و بزهدیدگیهای گزارشنشده». فصلنامة مدرس علوم انسانی 3(4) (1378): 80-71.
2
اسدالهی، عبدالرحیم. «رابطه بین کودکآزاری والدین و الگوی مجرمانه شرارت در کودکان آزاردیده». نشریه رفاه اجتماعی 19 (1384): 252-225.
3
اسلامی، رضا و سیّده سارا میریان. «بردگی جنسی کودکان و سازکارهای مقابله با آن در نظام بینالمللی حقوق بشر و ایران». پژوهشنامه حقوق کیفری 6 (1394): 36-7.
4
اشراقی، محمود. «بررسی علل و عوامل بزهدیدگی در خانواده». مقاله ارائهشده در همایش تبیین علمی بزهدیدگان و راهکارهای پیشگیرانه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، مورخ 30/07/1382.
5
پورافکاری، نصرتالله، مترجم. خلاصه روانپزشکی. تهران: نشر شهرآشوب، 1394.
6
جعفری، امین و علی مولابیگی. «سیاست جنایی تقنینی ـ قضایی ایران در قبال جرایم جنسی علیه کودکان در پرتو اسناد بینالمللی». فصلنامه مطالعات حقوق کیفری و جرمشناسی 2 (1397): 274-257.
7
جلیلی، بهروز. «آیا زمان مرگ فرانرسیده است؟». مقاله ارائهشده در ششمین همایش بینالمللی بیمارهای کودکان، تهران: دانشگاه علوم پزشکی تهران، 1374.
8
خوشایی، کتایون. «گزارش یک مورد سوءاستفاده جنسی». فصلنامه رفاه اجتماعی، دانشگاه علوم زیستی و توانبخشی 7 (1382): 139-131.
9
خلاصهزاده، گلرسته، نصرالله بشردوست و نسترن احمدی و قاسم دستجردی. «بررسی شیوع کودکآزاری در وابستگان به مواد افیونی مراجعهکننده به کلینیک ترک اعتیاد خودمعرف شهر یزد». مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد 3 (1389): 206-199.
10
دانش، تاجزمان، مجرم کیست؟ جرمشناسی چیست؟. تهران: انتشارات کیهان، 1374.
11
دهخدا، علیاکبر. لغتنامه. جلد 3. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1372.
12
رایجیان اصلی، مهرداد، مترجم. کتابچه بزهدیدهشناسی. تهران: انتشارات آرمان حقوق، 1391.
13
صرامی، حمید، مجید قربانی و محمود مینوئی. «بررسی چهار دهه تحقیقات شیوعشناسی اعتیاد در ایران». فصلنامه اعتیادپژوهی سوءمصرف مواد 26 (1392): 52-29.
14
صافی، احمد. خانواده متعادل. چاپ اول. تهران: انتشارات انجمن اولیا و مربیان، 1384.
15
غلامی، حسین. «درآمدی بر آسیبشناسی سیاستگذاری جنایی در قبال پیشگیری از تکرار بزهکاری و بزهدیدگی در ایران». مجله آموزههای حقوق کیفری دانشگاه علوم اسلامی رضوی 1 (1390): 18-3.
16
فروغان، مهشید. «کودکآزاری». روزنامه همشهری، شماره 2677، مورخ 24/12/1380.
17
کاتالینا، م. آراتا. و لیندا. لیندمن. «ازدواج، کودکآزاری و بزهدیدگی جنسی ثانویه». ترجمة نوروز کارگری. نشریه فقه و حقوق 15 (1389): 196-173.
18
کارگری، نوروز. «آزار کودکان؛ علل و پیامدها با تأکید بر آزار خانوادگی». فصلنامه فقه و حقوق 3(12) (1386): 152-121.
19
گنجی، حمزه. آسیبشناسی روانی بر اساس DSM-5. تهران: نشر ساوالان، 1394.
20
لپز، ژرار و ژینا فیلیزولا. بزهدیدهشناسی. ترجمة روحالدین کرد علیوند و احمد محمدی. تهران: انتشارات مجد، 1379.
21
محسنی تبریزی، علیرضا. «بررسی وضعیت کودکان بیسرپرست در ایران». فصلنامه تأمین اجتماعی 9 (1380): 548-526.
22
مدنی قهرخی، سعید و امیرحمزه زینالی. آسیبشناسی حقوق کودک در ایران. تهران: انتشارات میزان، 1390.
23
مدنی، سعید. کودکآزاری در ایران. تهران: نشر اکنون، 1383.
24
معتمدی، هادی و فرزانه مستوفیفر. قاچاق انسان چالشها و راهکارهای پیشگیری: به سفارش گروه پژوهش فرهنگی و اجتماعی پژوهشکده تحقیقات استراتژیک. تهران: مجمع تشخیص مصلحت نظام، مرکز تحقیقات استراتژیک، 1388.
25
نقدینژاد، مجتبی. پیشگیری از بزهدیدگی اطفال در سیاست جنایی ایران و اسناد بینالمللی. تهران: انتشارات جنگل، 1390.
26
نقوی، اعظم و مریم فاتحیزاده. کودکآزاری: علل، آثار، درمان. تهران: انتشارات دانژه، 1387.
27
نوری، رویا، حسن رفیعی، هومان نارنجیها، احمدرضا باغستانی، علیرضا کیومرثی، عباس دیلمیزاده، مهدی اکبریان و صلاحالدین قادری. بررسی میزان شیوع مصرف مواد در شهروندان شیراز. تهران: مؤسسه داریوش با همکاری جمعیت خیریه تولد دوباره و دفتر کنترل مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد، 1389.
28
یعقوبی، اسماعیل. حمایت از حقوق زنان و کودکان بیسرپرست در ایران در پرتو اصول حقوق بشر. تهران: دانشگاه شهید بهشتی، 1385. ب. منابع خارجی
29
Amini, M, and Sh.Yazdan Panah. “Iran Medical Universit Investigation of Epidimiology Child Abuse in Rafsanjan.” MD [Tesise], Tehrn: Iran University of Medical Scinces; 2000. [Persian]
30
Colder, C. R., J. Mott, S. Levy, & B. Flay. “The Relation of Perceived Neighborhood Danger to Childhood Aggression: A Test of Mediating Mechanisms.” American Journal of Community Psychology 28(1) (2000): 83-103.
31
Fairchild, G., S. H. van Goozen, S. J. Stollery, M. R. Aitken, J. Savage, S. C. Moore, & I. M. Goodyer. “Decision Making and Executive Function in Male Adolescents with Early-Onset or Adolescence-Onset Conduct Disorder and Control Subjects.” Biological Psychiatry 66(2) (2009): 162-168.
32
Loose, S., C. Ratelle, F. Guay, C. Senecal, & M. Harvey. “Trajectories, of Science Self–Efficacy Beliefs during the College Transition and Academic and Vocational Adjustment in Science and Technology Programs.” Educational Research and Evaluation 12 (4) (2006): 373-393.
33
Muris, P. “Relationship between Self–efficacy and Symptoms of Anxiety Disorders and Depression in a Normal Adolescent Sample.” Personality and Individual Differences 32 (2002): 337-348.
34
Murphy JM, M. Jellink, D. Quinn, G. Smith and G. Francis. Poitrast and Marily Child Psychiatry Service. USA: Massachusetts General Hospital and the Boston Juvenile Court, 2002.
35
Olson, S. L., A. J. Sameroff, E. L.Lunkenheimer, & D. C. R.Kerr. “Self-regulatory Processes in the Development of Disruptivebehavior Problems: The Preschool-to-school Transition.” In Biopsychosocial Regulatoryprocess in the Development of Childhood Behavior Problems, edited by S. L. Olson & A. J. Sameroff. London: Cambridge University Press, 2009).
36
Popma, A., T. A. Doreleijers, L. M. Jansen, S. H. Van Goozen, H. Van Engeland, & R. Vermeiren. “The Diurnal Cortisol Cycle in Delinquent Male Adolescents and Normal Controls.” Neuropsychopharmacology 32(7) (2007): 1622-1628.
37
Thomas, P. G., & M. B. Cary. Childhood Behavioral Issues. USA: Routledge. Taylor & Francis Group, 2007.
38
Whitbeck, L. B., D. R. Hoyt, and W. N. Bao. “Depressive Symptoms and Co‐Occurring Depressive Symptoms, Substance Abuse, and Conduct Problems among Runaway and Homeless Adolescents.” Child Development 71(3) (2000): 721-732.
39
ORIGINAL_ARTICLE
مبانی سیاسی و چالشهای عملی جبران خسارت بازداشتشدگان بیگناه در فرایند کیفری ایران
متهم بازداشتشده بیگناه، یعنی فردی که قربانی ظواهر پرونده کیفری شده است، شهروندی است که از یکی از حقوق اساسی خود در برههای از زمان محروم شده است. این محرومیت که نوعی ورود خسارت به وی میباشد، اگر توسط شهروند دیگر صورت گیرد، به حکم عقل، انصاف و عدالت باید جبران گردد. لیکن مسئله اصلی آن است که ازآنجاکه این بازداشت در مقام اعمال حاکمیت بوده بر چه مبنایی دولت ملزم به این جبران است؟ نوشتار حاضر برای یافتن مبنای سیاسی این امر به مشهورترین نظرات سیاسی که ناظر به مشروعیت دولت و معیار عدالت سیاسی است، پرداخته و در پرتو نظریه قرارداد اجتماعی لاک و عدالت انصافی رالز، این امر را موردتحلیل قرار داده است. پس از بررسی مبنای سیاسی، مشکلاتی که قانون آیین دادرسی کیفری برای جبران خسارت متهمان و محکومان بیگناه با آن مواجه بوده را در دو بُعد حکمی و موضوعی توصیف و تحلیل نموده و درنهایت راهکارهایی برای رفع خلأهای قانونی و ایرادات وارده برای جبران خسارت متهمان بیگناه پیشنهاد نموده است.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_125315_d3f160e0dd0e3f8a0237a39bbdc8149c.pdf
2021-01-20
289
313
10.22034/jclc.2021.125315
بازداشت
متهم
جبران خسارت
خسارت معنوی
برائت
جهانبخش
سلیمانی
jahan.soleimani@gmail.com
1
دانشجوی دکترای گروه حقوق کیفری و جرمشناسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
AUTHOR
ایرج
گلدوزیان
miramts@yahoo.com
2
استاد گروه حقوق کیفری و جرمشناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، البرز، ایران.
AUTHOR
محمد
روحانیمقدم
m.rohani@semnaniau.ac.ir
3
استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
LEAD_AUTHOR
فهرست منابع الف. منابع فارسی
1
آشوری، محمد. آیین دادرسی کیفری. جلد دوم. چاپ سیزدهم. تهران: انتشارات سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی و دانشگاهها (سمت)، 1398.
2
آشوری، محمد. آیین دادرسی کیفری. جلد اول. چاپ بیست و یکم. تهران: انتشارات سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی و دانشگاهها (سمت)، 1398.
3
آشوری، محمد. عدالت کیفری 2 (مجموعه مقالات). چاپ دوم. تهران: نشر دادگستر، 1384.
4
آشوری، محمد. عدالت کیفری 1 (مجموعه مقالات). چاپ اول. تهران: انتشارات گنج دانش، 1376.
5
آشوری، محمد و اسماعیل شایگان. «نظام حقوقی جبران خسارت ناشی از بازداشت متهمان بیگناه؛ پژوهشی در حقوق ایران و حقوق تطبیقی». مجله پژوهش حقوق کیفری 23 (1397): 79-47.
6
احمری، حسین و موسی احمدی. «بررسی فقهی ـ حقوقی مسئولیت و مصونیت قاضی». مجله فقه و تاریخ تمدن ملل اسلامی 20(1388): 34-9.
7
اصغری آقمشهدی، فخرالدین. «جبران خسارت معنوی در حقوق ایران». پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی 3(9 و 10) (1382): 48-31.
8
پروین، فرهاد. خسارت معنوی در حقوق ایران. چاپ اول. تهران: انتشارات ققنوس، 1380.
9
جیکوبز، لزلی. درآمدی بر فلسفه سیاسی نوین. ترجمه مرتضی جیرانی. چاپ اول. تهران: نشر نی، 1386.
10
حیدری، الهام. «مبانی و جایگاه قانونی جبران خسارات ناشی از بازداشت ناموجه در دادرسی کیفری ایران». مجله پژوهشنامه حقوق کیفری دانشگاه گیلان 15 (1396): 49-43.
11
خالقی، علی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ هشتم. تهران: انتشارات مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1395.
12
رالز، جان. نظریه عدالت. ترجمه سیّد محمد کمال سروری و مرتضی بحرانی. چاپ اول. تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، 1387.
13
رستمی، ولیاله. «سازکارهای جبران خسارت ناشی از ایام بازداشت غیرقانونی با تأکید بر لایحه قانون آیین دادرسی کیفری پیشنهادی در قوه قضائیه». پایاننامه دوره کارشناسی ارشد، شیراز: دانشگاه شیراز، 1391.
14
سیّد حاتمی، مریم و فاطمه کریمیان. «خسارت ناشی از بازداشت با مطالعه تطبیقی در حقوق انگلستان». فصلنامه پژوهشهای حقوق تطبیقی عدل و انصاف 1 (1397): 45-22.
15
صالحی مازندرانی، محمد. «نگرشی بر مسئولیت مدنی تصمیمگیرندگان قضایی». مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران 72 (1385): 241-273.
16
قاری سیّدفاطمی، سیّد محمد و سیّده لطیفه حسینی. «جبران خسارت در نظامهای منطقهای حمایت از حقوق بشر: ارزیابی رویه دادگاه اروپایی حقوق بشر». مجله تحقیقات حقوقی 12 (1392): 258-213.
17
کوشکی، غلامحسین. «مهمترین نوآوریهای «حمایتی» و «سازمانی» لایحه آیین دادرسی کیفری در مرحله تحقیقات مقدماتی»، در دایره المعارف علوم جنایی (مجموعه مقالات)، 417-388. تهران: نشر میزان، 1392.
18
گلدوست جویباری، رجب. آیین دادرسی کیفری. چاپ اول. تهران: انتشارات جنگل، 1386.
19
لاک، جان. رسالهای درباره حکومت. چاپ دوم. ترجمه حمید عضدانلو. تهران: نشر نی، 1388.
20
مقدسی، محمدباقر و ابراهیم قلیزاده. «جبران خسارت متهمان بازداشتشده بیگناه در نظام عدالت کیفری ایران و فرانسه». مجله پژوهش حقوق کیفری 23 (1397): 111-81.
21
مهرپور، حسین. دیدگاههای جدید در مسائل حقوقی. چاپ دوم. تهران: انتشارات اطلاعات، 1374.
22
نیکفرجام، زهره. «جبران خسارت معنوی در فقه و حقوق». مجله مبانی فقهی حقوق اسلامی 11 (1392): 127-105.
23
یکرنگی، محمد. مشروعیت سیاسی کیفر. چاپ دوم. قم: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1396.
24
یوسفیان شورهدلی، بهنام و لیلا رسولی آستانی. «نگرش تطبیقی به جبران خسارت واردشده بر محکوم بیگناه از نظر تا واقعیت». مجله حقوقی دادگستری 82 (1392): 277-247. ب. منابع خارجی
25
Faulkner, Robert. “The First Liberal Democrat: Locke's Popular Government.” The Review of Politics 63(1) (2001): 5-40.
26
Laxminarayan, Malini. “Procedural Justice and Psychological Effects of Criminal Proceedings: The Moderating Effect of Offense Type.” Social Justice Research 25(4) (2012): 390-405.
27