ORIGINAL_ARTICLE
تحولات قانون جدید مجازات اسلامی در مورد قلمرو مکانی قوانین جزایی
قانون مجازات اسلامی مصوب 92/2/1، که تحت عنوان «قلمرو اجرای قوانین جزایی در مکان» در واقع به تعیین «قلمرو مکانی اعتبار قوانین جزایی» ایران پرداخته، نسبت به قانون مجازات اسلامی 1370 تغییراتی نموده است که میتوان از آنها به عنوان تحولات قانون جدید نام برد. با این حال، برخی از این تحولات در واقع بازگشت به قانونی چهل ساله یعنی قانون مجازات عمومی اصلاحی 1352 به شمار میرود به گونهای که این امر مانع از آن است که بتوان از همه تغییرات قانون جدید به عنوان نوآوری یاد نمود. مهمترین بازگشت قانون جدید به قانون سال 1352 شناسایی محدود اعتبار احکام کیفری بیگانه در ایران است که با وجود محدودیتهای آن باید آن را به عنوان نقطۀ عطف توسعه همکاریهای قضایی با همه کشورها، نه فقط کشورهای طرف قرارداد همکاری، به فال نیک گرفت. مهمترین نوآوریهای قانون جدید نیز اعلام صلاحیت شخصی انفعالی (منفی) برای رسیدگی به جرایم ارتکابی علیه اتباع ایرانی در خارج از کشور و نیز ایجاد زمینه شناسایی عرف بینالمللی به عنوان منبع موجد صلاحیت جهانی دادگاههای ایران است.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_43445_5cb043f3c9ed9fa615a0504064e8382f.pdf
2013-03-21
8
38
قلمرو اجرای قوانین جزایی
صلاحیت شخصی
صلاحیت واقعی
صلاحیت جهانی
اعتبار احکام کیفری بیگانه
منع محاکمه مجدد
قاعده احتساب
قانون مجازات اسلامی
علی
خالقی
akhaleghi@ut.ac.ir
1
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
LEAD_AUTHOR
اردبیلی، محمدعلی. «ماده 8 قانون مجازات اسلامی و اصل صلاحیت جهانی.» مجله تحقیقات حقوقی 51 (1389): 86-53.
1
پوربافرانی، حسن. «اصل صلاحیت جهانی در حقوق جزای بینالملل و ایران.» در علوم جنایی (مجموعه مقالات در تجلیل از استاد دکتر محمد آشوری)، 412-372. تهران: سمت، 1383.
2
پوربافرانی، حسن. «تحول اصل صلاحیت واقعی در لایحه جدید مجازات اسلامی با نگاهی تطبیقی.» فصلنامه دیدگاههای حقوق قضایی 58 (1391): 96-73.
3
پوربافرانی، حسن. حقوق جزای بینالملل. چ 3. تهران: جنگل، 1391.
4
توجهی، عبدالعلی، و مهدی قربانی قلجلو. «ممنوعیت محاکمه و مجازات مجدد در حقوق کیفری ایران و تعارضهای آن با اسناد بینالمللی.» مجله حقوق بینالمللی 45 (1390): 173-139.
5
حبیبزاده، محمدجعفر، محمدعلی اردبیلی و مجتبی جانیپور. «قاعده منع محاکمه و مجازات مجدد در حقوق کیفری بینالمللی.» فصلنامه مدرس علوم انسانی (ویژهنامه حقوق) 41 (1384): 74-47.
6
خالقی، علی. جستارهایی از حقوق جزای بینالملل. چ 3. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1392.
7
مؤمنی، مهدی. مبانی حقوق جزای بینالملل ایران. چ 9. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1392.
8
BOUZAT, Pierre. “Les effets internationaux de la sentence pénale.” Revue internationale de droit pénal 34 (1963).
9
HUET, André, et Renée KOERING-JOULIN. Droit pénal international. Paris, PUF, 2005.
10
KOERING-JOULIN, Renée. et André HUET. “Effets en France des décisions répressives étrangères.” J. Cl. (procédure pénale): 404-10.
11
LEVASSEUR, Georges et André DECOCQ. “Jugement étranger, (matière pénale).” Rép. int. Dalloz.
12
LOMBOIS, Claude. Droit pénal international. 2e éd. Paris: Dalloz, 1979.
13
Mc Clean, David. International co-operation in civil and criminal matters. Oxford University Press, 2002.
14
Résolution du 3e Congrès international de droit pénal, Parlerme, 1935, citée par: Renée KOERING-JOULIN et André HUET, "Compétence des tribunaux répressifs et de la loi pénale française (infractions commises à l'étranger)." J.-Cl., (procédure pénale), nº 93.
15
ORIGINAL_ARTICLE
قاعدههای تفسیری ویژه در حقوق جنایی
از میان قاعدههای تفسیری، فقط دو قاعدۀ تفسیر محدود و تفسیر به سود متهم ویژۀ حقوق جناییاند. ویژهبودن آنها به ویژهبودن اصل قانونمندی در حقوق جنایی برمیگردد. قاعدۀ تفسیر محدود پاسدار اصل قانونمندی جرم است و میتوان آن را تفسیر «استوار بر» یا «همسو با» اصل قانونمندی جرم تعریف کرد. در نتیجه، کارکرد این قاعده پاسداری از حقهای جامعه، بزهدیده و متهم است و به همین دلیل بر قاعدۀ تفسیر به سود متهم که فقط ناظر به متهم است اولویت دارد. قاعدۀ تفسیر به سود متهم به آخرین مرحلۀ تفسیر قانون جنایی تعلق دارد و کارکرد آن پاسداری از حق متهم در چارچوب اصل اباحه و فرض بیگناهی است. این قاعده هنگامی اِعمال میشود که بر پایۀ نظریۀ تفسیری مربوط و سایر قاعدههای تفسیری نتوان معنایی از قانون جنایی را بر معنای دیگر اولویت داد و در آن صورت، باید معنایی را برگزید که به سود متهم باشد.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_43451_b7430ed45a345e313826e1c2321e8645.pdf
2013-03-21
39
57
قاعدۀ تفسیری
نظریۀ تفسیری
اصل قانونمندی جرم
تفسیر محدود
تفسیر به سود متهم
علی
شجاعی
shojaei@iiau.ac.ir
1
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر
LEAD_AUTHOR
آقایینیا، حسین. جرایم علیه اشخاص (جنایات). چ 1. تهران: نشر میزان، 1384.
1
امیدی، جلیل. «تفسیر قانون در حقوق انگلستان.» مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی 38 (1376): 122-85.
2
امیدی، جلیل. تفسیر قانون در حقوق جزا. چ 1. تهران: انتشارات جاودانه، 1389.
3
آشوری، محمد. «اصل برائت و آثار آن در امور کیفری (مطالعه تطبیقی).» مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی 29 (1372): 72-39.
4
حاجی دهآبادی، احمد. «قاعدۀ درأ در فقه امامیه و حقوق ایران.» فصلنامه فقه و حقوق 6 (1384): 62-33.
5
حاجی دهآبادی، احمد. بایستههای تقنین (با نگاهی انتقادی به قانون مجازات اسلامی). چ 2، تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1385.
6
حبیبزاده، محمدجعفر. «مجازات عمل حرام و تعارض آن با قانونمداری در قانون اساسی ایران.» نشریه حقوق اساسی 3 (1383): 24-8.
7
خدابخشی، عبدالله. تمایز بنیادین حقوق مدنی و حقوق کیفری. چ 1. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1389.
8
خزانی، منوچهر. «اصل برائت و اقامه دلیل در دعوای کیفری.» مجله تحقیقات حقوقی 13 و 14 (1372 و 1373): 144-125.
9
علیآبادی، عبدالحسین. حقوق جنائی، ج 1. چ 3. تهران: انتشارات فردوسی، 1373.
10
قبلهای خویی، خلیل. علم اصول در فقه و قوانین موضوعه. چ 5. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، 1387.
11
قیاسی، جلالالدین. روش تفسیر قوانین کیفری. چ 1. تهران: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، 1379.
12
کاتوزیان، ناصر. «یأس از اثبات و اصل برائت.» مجله دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی 66 (1383): 260-245.
13
محمدی، ابوالحسن. مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه. چ 19. تهران: مؤسسۀ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1384.
14
محمدی، قاسم. «بررسی تحلیلی قاعدۀ جرمانگار.» رسالۀ دکترا، تهران: مدرسۀ عالی شهید مطهری، 1388.
15
محمودی جانکی، فیروز. «قاعده درء و تطبیق آن با تفسیر شک به نفع متهم در حقوق موضوعه.» فصلنامۀ پژوهشی دانشگاه امام صادق (ع) 9 (1378): 160-123.
16
Barak, Aharon. Purposive Interpretation in Law. 1st ed. NJ: Princeton University Press, 2005.
17
Cross, Frank B. The Theory and Practices of Statutory Interpretation. 1st ed. CA: Stanford University Press, 2009.
18
Eskridge, Jr., William N. "Gadamer/Statutory Interpretation." in Gadamer and Law, edited by Franceis J. Mootz III, 163-236, LV: Ashgate Publishing Limited, 2007.
19
Gallant, Kenneth S. The Principle of Legality in International and Comparative Criminal Law. 1st ed. England: Cambridge University Press, 2009.
20
Hallevy, Gabriel. A Modern Treatise on the Principle of Legality in Criminal Law. 1st ed. Verlag Berlin Heidelberg: Springer, 2010.
21
Ornowska, Alicja. "Introducing Hermeneutic Methods in Criminal Law Interpretation in Europe." in Interpretation of Law in the Global World: From Particularism to a Universal Approach, edited by Jonna Jemielniak and Przemystaw Mikłaszewiez, 251-275, Verlag Berlin Heidelberg: Springer, 2010.
22
Shauer, Frederick. Thinking Like a Lawyer: A New Introduction to Legal Reasoning. 1st ed. Ma: Harvard University Press, 2009.
23
ORIGINAL_ARTICLE
معیارهای دادرسی عادلانه ناظر بر توقیف متهم
مأموران پلیس در صف مقدم فرآیند کشف جرم، شناسایی، دستگیری و تعقیب کیفری متهم قرار دارند. سرعت عمل در گردآوری ادله و به نتیجه رسانیدن پروندهها از جمله اولویتهای پلیس در بیشتر نظامهای عدالت کیفری است. تأکید سازمان پلیس بر افزایش کارایی و اثربخشی واحدهای انتظامی در پارهای از موارد موجب نادیده انگاشتن حقوق متهم میشود. توقیف متهم بر اساس ادله متقن، تفهیم اتهام در اسرع وقت، حداقل استفاده از زور در هنگام توقیف و منع نگهداری متهم در بازداشتگاههای غیرقانونی از جمله معیارهایی است که به منظور حمایت از حقوق متهم در اسناد بینالمللی و مقررات داخلی کشورهای مختلف پیشبینی شده است. مقاله پیشِ رو تلاش دارد با بررسی معیارهای دادرسی عادلانه ناظر بر توقیف پلیسی، ترجمان این معیارها در قوانین داخلی ایران و حقوق تطبیقی را مورد ارزیابی قرار دهد.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_43454_821d10a6b688f1b480e0fb6c7736fa0c.pdf
2013-03-21
58
81
توقیف متهم
معیارهای دادرسی عادلانه
آیین دادرسی کیفری
سوء استفاده از قدرت
فرض برائت
محمد
فرجیها
1
استادیار دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
محمد باقر
مقدسی
mbmoghadasi@yahoo.com
2
استادیار دانشگاه بجنورد (نویسنده مسؤول)
LEAD_AUTHOR
آشوری، محمد. آیین دادرسی کیفری، ج 2. چ 7. تهران: انتشارات سمت، 1385.
1
آشوری، محمد، حسین بشیریه، سید محمد هاشمی و عبدالمجید یزدی. حقوق بشر و مفاهیم مساوات، انصاف و عدالت. چ 1. تهران: نشر گرایش (انتشارات دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران)، 1383.
2
اردبیلی، محمدعلی. «تفهیم اتهام یا حق اطلاع از موضوع و دلایل اتهام.» مجله تحقیقات حقوقی 43 (1385): 94-59.
3
اردبیلی، محمدعلی. «نگهداری تحتنظر، علوم جنایی.» در علوم جنایی (مجموعه مقالات در تجلیل از استاد دکتر محمد آشوری)، تهران: انتشارات سمت، 1383.
4
استفانی، گاستون، ژرژ لواسور، و برنار بولک. آیین دادرسی کیفری، ج 1. چ 1. ترجمه حسن دادبان. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی، 1377.
5
امیدی، جلیل. «دکتر آشوری و حقوق دفاعی متهم.» در علوم جنایی (مجموعه مقالات در تجلیل از استاد دکتر محمد آشوری)، تهران: انتشارات سمت، 1383.
6
انصاری، ولیالله. حقوق تحقیقات جنایی (مطالعه تطبیقی). چ 1. تهران: انتشارات سمت، 1380.
7
بارانی، محمد. عوامل موجه جرم در اجرای وظایف مأمورین ناجا به عنوان ضابط دادگستری. چ 1. تهران: مرکز تحقیقات و پژوهشهای نیروی انتظامی، 1382.
8
روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران، 1382/7/12، شماره 17069.
9
زراعت، عباس، و علی مهاجری. شرح قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب (در امور کیفری)، ج 1. چ 1. تهران: انتشارات فیض، 1378.
10
شاملو احمدی، محمدحسین. پیرامون دادسرا. چ 2. اصفهان: نشر دادیار، 1384.
11
شاملو، باقر، «اصل برائت کیفری در نظامهای نوین دادرسی.» در علوم جنایی (مجموعه مقالات در تجلیل از استاد دکتر محمد آشوری)، تهران: انتشارات سمت، 1383.
12
شرق (روزنامه)، 1384/2/15، شماره 467.
13
شرق (روزنامه)، 1384/3/8، شماره 287.
14
شرق (روزنامه)، 1385/1/30، شماره 738.
15
قانون آیین دادرسی کیفری فرانسه. چ 1. ترجمه عباس تدین. تهران: معاونت حقوقی و توسعه قضایی قوه قضائیه، انتشارات روزنامه رسمی، 1388.
16
محمدنسل، غلامرضا. شرح و نقدی بر قانون به کارگیری سلاح. چ 1. تهران: انتشارات دانشگاه علوم انتظامی، 1381.
17
مقدسی، محمد باقر. «رویکرد حقوق بشری به وظایف و اختیارات پلیس در فرآیند کیفری در ایران.» پایاننامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه تربیت مدرس، 1386.
18
مؤذن زادگان، حسنعلی. «حق دفاع متهم در آیین دادرسی کیفری و مطالعه تطبیقی آن.» رساله دکترا، تهران: دانشگاه تربیت مدرس، 1373.
19
یکرنگی، محمد. «حدود اختیارات پلیس در حقوق ایران و انگلستان.» پایاننامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه شهید بهشتی، 1385.
20
Babovic, Budimir. "Police brutality or police torture." Policing: An International Journal of Police Strategies & Management 3 (2003): 374-380.
21
Jason-Lloyd, Leonard. An introduction to policing and police powers. 2nd ed. London: Cavendish publishing, 2005.
22
Recasens, Amadeu. "The Control of police powers." European Journal on Criminal Policy and Research 3 (2000): 247-269.
23
Stone, Richard. Textbook on civil liberties and human rights. 6th ed. New York: Oxford University Press, 2006. پروندهها
24
Brannigan and Mc Bride v. United Kingdom (1993)
25
Brogan v. United Kingdom (1989)
26
Guzzardi v. Italy (1980)
27
O’ Hara v. UK (2002)
28
Rice v. Connolly (1966)
29
Sammuels v. Commissioner of police for the Metropolice (1999)
30
ORIGINAL_ARTICLE
نقد آزادیشناختی اهانت به باورهای دینی
انتشار شهرآشوب کاریکاتورهای موهن دانمارکی که با قلم هنر و بهرهگیری از مرکب اهانت، نفرت علیه پیامبرباوران را نگارگری کرد نسیمی توفنده بود که بر آتش زیر خاکستر مباحث مربوط به آزادی بیان وزیدن گرفت و آن را شعلهور ساخت تا در پرتو فروزانی آن، اندیشههای رقیب به مصاف یکدیگر برخیزند. رواپنداری اهانت به باورهای دینی دینباوران در جوامع غیردینی که سکه رایج بازار آن دیار شده، از آبشخور پندار آزادی تعذیه کرده و فربهی یافته است. در هندسه معرفتی این بینش مختصات آزادی آنسان ترسیم شده است که در گستره گسترده آن اهانت به باورهای دگراندیشان نیز جای گرفته و «آزادی توهین» زاده تألیف مام «آزادی» و باب «بیان» قلمداد شده است. اما تأملی آزادیشناختی در مسأله اهانت به باورهای دگر دیگران، نماینگر آن است که «منظومه آزادی» که مجموعهای از افراد آزادی است نظامی سلسله مراتبی باشد که در هرم آن «آزادی باورمندی» نسبت به «آزادی بیان» تقدم ارزشی دارد؛ پس اطلاق بیان آزاد نمیتواند به تقیید باورمندی آزادانه بینجامد. این درحالی است که توهین به عقیده و باور باورمندان بستی بر پای سرو آزادی باورمندی ایشان است که گسست آن از منظر آزادیخواهی ضروری است. این نوشتار بر آن است تا با نمایاندن مرتبت مخدومی آزادی باورمندی نسبت به آزادی بیان توجیهگر منع اهانت به باورهای دینی دگراندیشان باشد.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_43455_d734856092d8ffaf6d74946ac58eecaa.pdf
2013-03-21
82
103
آزادی
آزادی بیان
آزادی باورمندی
اهانت
محمدهادی
ذاکرحسین
mh_zaker@hotmail.com
1
دانشجوی دورۀ دکترای حقوق دانشگاه تیلبرگ (هلند)
LEAD_AUTHOR
آقایی جنتمکان، حسین. «ضرورت تشکیل دادگاه جهانی حقوق بشر.» فصلنامه اندیشههای حقوق خصوصی 13 (1387): 100-83.
1
انصاری، مرتضی. کتاب المکاسب (6 جلدی) ج 3. چ 1. قم: کنگره جهانی شیخ انصاری، 1415.
2
برلین، آیزایا. چهار مقاله درباره آزادی. چ 2. ترجمه محمدعلی موحد، تهران: انتشارات خوارزمی، 1380.
3
بکاریا، چزاره. رساله جرایم و مجازاتها. چ 5. ترجمه محمدعلی اردبیلی، تهران: نشر میزان، 1385.
4
جعفریتبار، حسن. «نسبت آزادی و قانون»، در حکومت قانون و جامعه مدنی. به اهتمام ناصر کاتوزیان. تهران: انتشارات دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، 1385.
5
جعفری تبار، حسن. فلسفه تفسیری حقوق. چ 1. تهران: شرکت سهامی انتشار، 1388.
6
جوادی آملی، عبداله. فلسفه حقوق بشر. چ 5. قم: نشر اسراء، 1386.
7
خاتمی، سیدمحمد. گفتوگوی تمدنها. چ 2. تهران: انتشارات طرح نو، 1388.
8
دباغ، سروش. آیین در آیینه (مروری بر آرای دین شناسانه عبدالکریم سروش). چ 3. تهران: انتشارات صراط، 1387.
9
راسخ، محمد. حق و مصلحت. چ 3. تهران: انتشارات طرح نو، 1387.
10
روسو، ژان ژاک. قرارداد اجتماعی؛ متن و در زمینه متن. چ 4. ترجمه مرتضی کلانتریان، تهران: انتشارات آگاه، 1385.
11
رهامی، محسن. جرایم بدون بزهدیده. چ 1. تهران: نشر میزان، 1387.
12
سروش، عبدالکریم. تفرج صنع. چ 5. تهران: انتشارات صراط، 1375.
13
سروش، عبدالکریم. ادب قدرت ادب عدالت. چ 3. تهران: انتشارات صراط، 1387.
14
صدر، موسی. ادیان در خدمت انسان. چ 1. تهران: مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، 1384.
15
طباطبایی، سیدمحمدحسین. المیزان فی تفسیر القرآن (20 جلدی) ج 2. چ 21. ترجمه سیدمحمدباقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی، 1385.
16
طباطایی، سیدمحمدحسین، و مرتضی مطهری. اصول فلسفه و روش رئالیسم ج 1. چ 11. قم: انتشارات صدرا، 1386.
17
قاری سیدفاطمی، سیدمحمد. حقوق بشر در جهان معاصر؛ دفتر اول: درآمدی بر مباحث نظری. چ 1. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1388.
18
قاری سیدفاطمی، سیدمحمد. حقوق بشر در جهان معاصر؛ دفتر دوم: جستارهایی تحلیلی از حقها و آزادیها. چ 1. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهردانش، 1388.
19
قربانپور، محمد. «جرمانگاری هولوکاست: مطابق یا مغایر با حقوق بشر.» مجله پژوهشهای حقوقی 13 (1387): 120-101.
20
مالوری، فیلیپ. اندیشههای حقوقی. چ 1. ترجمه مرتضی کلانتریان، تهران: انتشارت آگاه، 1383.
21
مجتهد شبستری، محمد. تأملاتی در قرائت انسانی از دین. چ 2. تهران: انتشارات طرح نو، 1384.
22
محمودی جانکی، فیروز. «مفهوم آزادی و نسبت آن با جرمانگاری.» مجله علوم جنایی 1 (1386)، 121-89.
23
مطهری، مرتضی. انسان کامل. چ 21. تهران: انتشارات صدرا، 1381.
24
مطهری، مرتضی. نظام حقوقی زن در اسلام. چ 38. تهران: انتشارات صدرا، 1387.
25
موحد، محمدعلی. در هوای حق و عدالت. چ 3. تهران: نشر کارنامه، 1384.
26
نوبهار، رحیم. حمایت حقوق کیفری از حوزههای عمومی و خصوصی. چ 1. تهران: انتشارات جنگل، 1387.
27
یزدی، حسین. آزادی از نگاه استاد مطهری. چ 2. تهران: انتشارات صدرا، 1379.
28
GÜNTHER, Klaus. "The Denial of the Holocaust: Employing Criminal Law to Combat Anti-Semitism in Germany", Tel Aviv University Studies in Law 15 (2000): 51-66.
29
ORIGINAL_ARTICLE
موانع پیش روی دادگاههای ملی در تعقیب جنایات بینالمللی بر مبنای معیار صلاحیت جهانی
صرفنظر از این واقعیت که رسیدگی و تعقیب جنایات بینالمللی در محاکم ملی به لحاظ سیاسی، جامعهشناختی و عملی بر تعقیب آنها در محاکم بینالمللی مقدم میباشد، تصمیمات دادگاههای ملی ضمن تقویت روند مبارزه با بیکیفری، گامی در جهت غنای منابع حقوق بینالملل کیفری نیز هست. دولتها در اعمال صلاحیت کیفری خود در تعقیب جنایتکاران بینالمللی معیارهای سرزمینی و فراسرزمینی متفاوتی را اعمال میکنند. یکی از معیارهای فراسرزمینی اعمال صلاحیت کیفری، معیار صلاحیت جهانی میباشد که برخلاف سایر معیارها، دولت رسیدگیکننده در اعمال نوع مطلق این معیار نیازمند داشتن رابطه با جرم و مجرم نبوده است. اعمال این معیار موسع بدواً نور امید به اجرای عدالت را در دل قربانیان زنده کرد، اما پس از طی گامهایی اندک در این مسیر روشن گردید که اعمال این معیار چندان که باید و شاید نمیتواند در برابر اعتراضات، ملاحظات و موانع پیشرو دوام بیاورد. در حال حاضر آنچه که دولتها تحت عنوان صلاحیت جهانی اعمال مینمایند، از نظر مفهومی صلاحیت جهانی واقعی نمیباشد. بررسی عملکرد دولتها در زمینه رسیدگی به پرونده جنایتکاران بینالمللی حاکی از وجود برخی موانع حقوقی، فنی و سیاسی است که عملکرد دادگاههای ملی در این زمینه را کند یا متوقف مینماید.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_43456_cc22eb7e5eeb1fba8b98afb17c44ad23.pdf
2013-03-21
104
141
دادگاههای ملی
معیار صلاحیت جهانی
تعقیب جنایتکاران بینالمللی
حاکمیت دولت
صلاحدید دادستان
معصومهسادات
میرمحمدی
m.mirmohamadi@yahoo.com
1
دانشجوی دوره دکترای حقوق بینالملل دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
حسینی، محمدجواد. «دیوان کیفری بینالمللی و پیگرد رئیسجمهور سودان در رابطه با بحران دارفور.» فصلنامه مطالعات آفریقا 17 (1387): 95-42.
1
خالقی، علی. «بلژیک و پایان ده سال رؤیای صلاحیت جهانی در جرایم بینالمللی.» مجله پژوهشهای حقوقی6 (1383): 31-11.
2
خالقی، علی. «مقدمهای بر مطالعه اصول حاکم بر صلاحیت کیفری در حقوق جزای بینالملل.» مجله پژوهشهای حقوقی 2 (1381): 58-35.
3
رنجبریان، امیرحسین. «قانون 1999-1993 بلژیک، رأی 14 فوریه 2002 دیوان بینالمللی دادگستری: صلاحیت جهانی در بوته آزمون.» مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی 58 (1381): 166-127.
4
زمانی، قاسم. «دیوان کیفری بینالمللی و صدور قرار بازداشت عمر البشیر.» مجله پژوهشهای حقوقی 14 (1387): 47-13.
5
زمانی، قاسم. «شورای امنیت و ارجاع وضعیت دارفور (سودان) به دیوان کیفری بینالمللی.» مجله پژوهشهای حقوقی 6 (1383): 90-61.
6
زمانی، قاسم، و هاله حسینی اکبرنژاد. «اصل صلاحیت جهانی در آینه دیوان کیفری بینالمللی.» مجله پژوهش حقوق و سیاست 26 (1388): 242-203.
7
Abi-Saab, George. “The Proper Role of Universal Jurisdiction.” Journal of International Criminal Justice 1 (2003): 596-602.
8
Amnesty International. Germany: End Impunity Through Universal Jurisdiction (No Safe Haven Series No. 3). 1st ed. London: Amnesty International Publications, 2008.
9
Amnesty International’s survey of domestic laws, Universal Jurisdiction - The Duty of States to Enact and Enforce Legislation (AI Index: IOR 53/002/2001), September 2001, available at: http://web.amnesty.org/ pages/legal_memorandum.
10
Ascensio, Hervé. “Are Spanish Courts Backing Down on Universality? The Supreme Tribunal’s Decision in Guatemalan Generals.” Journal of International Criminal Justice 1 (2003): 690-702.
11
Bakker, Christine A.E., "Universal Jurisdiction of Spanish Courts over Genocide in Tibet: Can it Work?." JICJ 4 (2006).
12
Bhuta, Nehal. “Universal Jurisdiction in Europe: The State of the Art.”Human Rights Watch 5(D) (2006): 1-101.
13
Bi-Weekly Briefing, Central Asia-Caucasus Analyst, Vol. 8, No. 8, 19 April 2006, available at :http://www.cacianalyst.org/newsite/files/20060419Analyst.pdf.
14
Broomhall, Bruce. "Toward the development of an effective system of universal jurisdiction for crimes under international law." New England Law Review 32 (2001).
15
Cassese, Antonio. “Is the Bell Tolling for Universality? A Plea for a Sensible Notion of Universal Jurisdiction.” Journal of International Criminal Justice 1 (2003): 589-595.
16
Cotler, Irwin. "National Prosecutions; International Lessons: Bringing Nazi War Criminals in Canada to Justice." in ICC Ratification and National Implementing Legislation: 14 quarter Nouvelles Etudes Pénales, edited by M. Cherief Bassiouni. 1999.
17
Cryer, Robert, Hakan Friman, Darryl Robinson, and Elizabeth Wilmshurst. An Introduction to International Criminal Law and Procedure. New York: Cambridge University Press, 2007.
18
Du Bois-Pedain Antje, Transitional amnesty in South Africa. New York: Cambridge University Press, 2007.
19
Eric, David. "Que reste-t-il de la competence universelle dans la loi du 5 aout 2003?." in http://www.law.kuleuven.ac.be/iir/nl/activiteiten/documentatie/Genocide031003/david2.pdf.
20
"Final Report on the Exercise of Universal Jurisdiction in Relation to Gross Human Rights Abuses." in ILA, Report of the Sixty-Ninth Conference,held in London. London: ILA, 2000.
21
George Abi-Saab, “The Proper Role of Universal Jurisdiction.” JICJ 1 (2003).
22
Graham, T. Blewitt. "International and National Prosecutions." in ICC Ratification and National Implementing Legislation: 14quarter Nouvelles Etudes Pénales, edited by Cherief Bassiouni. 1999.
23
Hall, Christopher Keith. “Universal Jurisdiction: New Uses for an Old Tool.” in Justice for Crimes Against Humanity, edited by Mark Lattimer, and Philippe Sands. Hart Publishing, 2003.
24
Hall, Christopher Keith. "Universal Jurisdiction: Developing and Implementing an Effective Global Strategy." in International Prosecution of Human Rights Crimes, edited by Wolfgang Kaleck, and Michael Ratner. Berlin: Springer Berlin Heidelberg, 2006.
25
Hicks, Peggy, Ed. Thinking Ahead on Universal Jurisdiction: Report of a Meeting Hosted by the International Council on Human Rights Policy. International Council on Human Rights Conference, Geneva: May 6-8, 1999.
26
Kai, Ambos. "International Core Crimes, Universal Jurisdiction and Sec.135 of the German Criminal Procedure Code: A Commentary on Rumsfeld Case." Criminal Law Forum 18 (2007).
27
Kenneth, Randall. “Universal Jurisdiction Under International Law.” Texas Law Review 66 (1988).
28
Kissinger Henry A. "The Pitfalls of Universal Jurisdiction." Foreign Affairs 86 (2001).
29
Kleffner Jann K. "Jurisdiction over Genocide, Crimes Against Humanity, War Crimes, Torture and Terrorism in the Netherlands, Amsterdam Center for International Law." in Crimes Internationaux et jurisdictions nationals: Etude compareé, edited by Antonio Cassesse and Mireille Delmas-Marty. Paris: Presses Universitaires de France, 2002.
30
Kleffner, Jann K. “Droit néerlandais.” in Juridictions nationales et crimes internationaux, edited by Antonio Cassese, and Mireille Delmas-Marty, 217-257. Paris: Presses Universitaires de France, 2002.
31
Morrissey, Siobhan. “International Law Universal Prosecutor.” 87 A.B.A., March 2001. Human Rights, Pennsylvania: University of Pennsylvania Press, 2005.
32
Naomi Roht-Arriaza. The Pinochet Effect: Transnational Justice in the Age of Human Rights. Pennsylvania: University of Pennsylvania Press, 2005.
33
Nollkaemper, André. ‘Decisions of National Courts as Sources of International Law: An Analysis of the Practice of the ICTY.’ in International Criminal Law Developments in the Case Law of the ICTY, edited by Gideon Boas and William Schabas, 277-296. Leiden: Martinus Nijhoff Publishers, 2003.
34
Randall, Kenneth C. "Universal Jurisdiction Under International Law." Texas Law Review 66 (1988): 785-798.
35
Schimmel, Pita. Pennick van der Oije and Steven Freeland, “Universal Jurisdiction in the Netherlands- the Right approach but wrong case? Bouterse and ‘December Murders’.” AJHR 20 (2001).
36
Stern, Brigitte, "Better Interpretation and Enforcement of University Jurisdiction." quoted in: Robert Cryer, Hakan Friman, Darryl Robinson, and Elizabeth Wilmshurst, An Introduction to International Criminal Law and Procedure, Cambridge: Cambridge University Press, 2007.
37
Stern, Brigitte. "Better Interpretation and Enforcement of Universal Jurisdiction." in Reining in Impunity for International Crimes and Serious Violations of Fundamental Human Rights: Proceedings of the Siracusa Conference 17-21 September 1998, edited by Christopher C. Joyner, and M. Cherif Bassiouni. 175-188. Association Internationale de Droit Pénal, érès, 1998.
38
"Universal Jurisdiction in Europe The State of the Art." Human Rights Watch 18, no. 5(D) (2006).
39
Wilson, Richard J. "Prosecuting Pinochet: International Crimes in Spanish Domestic Law." Human Rights Quarterly 21 (1999).
40
Zappala, Salvatore. "The German Federal prosecutor’s Decision not to Prosecute a Former Uzbec Minister: Missed Opportunity or Prosecutorial Wisdom?." JICJ 4 (2006).
41
ORIGINAL_ARTICLE
مسؤولیت مدنی و کیفری تولیدکنندگان کالای غیراستاندارد
با توجه به رشد روزافزون کالاها و سرازیر شدن آنها به بازار مصرف، خریداران بسیاری از این کالاها استفاده میکنند. در بسیاری از جوامع صنعتی، سرعت تولید کالاهای مختلف بسیار بالاست، خطرات استفاده از این کالاها نیز بسیار بالاست. برخی از این خطرات، مربوط به ذات خود کالا است و برخی دیگر مربوط به غیراستاندارد بودن آنها و از این راه خسارتهایی به مصرفکننده کالا میرسد. با تولید کالاهای بیکیفیت و وارد شدن ضرر به مصرفکننده از خود پرسیدهایم که در این زمینه چه باید کرد؟ ما به دنبال آن هستیم تا با تبیین حدود مسؤولیت مدنی و کیفری تولیدکنندگان کالا و بررسی مبانی این مسؤولیت و ضمانت اجراهای موجود، کمی و کاستیهای این مسأله روشن شود تا بتوان برای آن راهکارهایی جستوجو کرد؛ چرا که اکثر افراد جامعه، از قوانین حقوقی، دادگستری و دستگاههای نظارتی، انتظار برخورد قاطع و مؤثر را در این زمینه دارند تا جلوی هرگونه خسارت در آینده گرفته شود و ضررهای وارد شده به افراد نیز جبران گردد.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_43457_d63f88b00e69928b34040d6255976bd2.pdf
2013-03-21
142
169
مسؤولیت مدنی
مسؤولیت کیفری
کالای غیراستاندارد
مصرفکنندگان
تولیدکنندگان
صادق
دشتی
sadegh55_dashti@yahoo.com
1
کارشناس ارشد حقوق جزا و جرمشناسی (دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان- نویسنده مسؤول)
LEAD_AUTHOR
پژمان
محمدی
2
استادیار دانشگاه شهید چمران
AUTHOR
حسین
آقایی جنت مکان
3
استادیار دانشگاه شهید چمران
AUTHOR
اردبیلی، محمدعلی. «مسؤولیت کیفری ناشی از فعل دیگری در حقوق کیفری ایران.» مجله تحقیقات حقوقی 16 و 17 (5-1374): 248-221.
1
بابایی، ایرج. حقوق بیمه. چ 2. تهران: انتشارات سمت، 1383.
2
بادینی، حسن. فلسفه حقوق مدنی. چ 1. تهران: شرکت سهامی انتشار، 1384.
3
جعفریتبار، حسن. مسؤولیت مدنی سازندگان و فروشندگان کالا. چ 1. تهران: دادگستر، 1375.
4
جعفری لنگرودی، محمدجعفر. ترمینولوژی حقوق. چ 11. تهران: گنج دانش، 1380.
5
خدابخشی، عبدالله. استقلال و پیوند حقوق مدنی و کیفری. چ 1. قم: فکرسازان، 1384.
6
خواجهپیری، عباس. حقوق مدنی (4). چ 1. تهران: انتشارات بینالمللی الهدی، 1380.
7
ژوردن، پاتریس. تحلیل رویه قضایی در زمینه مسؤولیت مدنی. چ 1. ترجمه و تحقیق مجید ادیب. تهران: میزان، 1386.
8
شکری، رضا، و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی. چ 7. تهران: مهاجر، 1387.
9
طاهری نسب، سیدیزدالله. رابطه علیت در حقوق کیفری ایران و انگلستان. چ 1. تهران: دادگستر، 1388.
10
عمید، حسن. فرهنگ عمید. چ 11. تهران: انتشارات امیرکبیر، 1379.
11
کاتوزیان، ناصر. عقود معین ج 1. چ 3. تهران: شرکت سهامی انتشار با همکاری شرکت بهمن، 1373.
12
کاتوزیان، ناصر. مسؤولیت ناشی از عیب تولید. چ 2. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1384.
13
کاتوزیان، ناصر. «حمایت از زیاندیده و مسؤولیت تولید کننده در حقوق فرانسه.» فصلنامه حقوق 68 (1384): 198-179.
14
کاتوزیان، ناصر. الزامهای خارج از قرارداد (مسؤولیت مدنی) (دو جلدی) ج 1. چ 8. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1386.
15
کاتوزیان، ناصر، لعیا جنیدی، و مجید غمامی. مسؤولیت مدنی ناشی از حوادث رانندگی. چ 3. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1386.
16
کاظمی، محمود. «مسؤولیت مدنی ناشی از انتقال خون آلوده.» فصلنامه حقوق 3 (1386): 240-207.
17
مبین، حجت. «تحولات مبانی مسؤولیت مدنی و ارتباط آن با اندیشههای حقوق کیفری.» فصلنامه حقوقی گواه 10 (1386): 50-39.
18
مددی، صادق. «مسؤولیت مدنی تولیدکنندگان و فروشندگان کالای خطرناک.» پایاننامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه شهید بهشتی، 1379.
19
ناطق نوری، سوده. «مسؤولیت فروشنده نسبت به خریدار در فروشگاههای بزرگ.» فصلنامه حقوقی گواه 12 (1387): 36-27.
20
نجفی، بهزاد. شرکتهای فراملیتی و حقوق مصرف کنندگان. چ 1. تبریز: انتشارات اختر، 1386.
21
نوری، محمدعلی، مترجم. عقود و تعهدات قراردادی به طور کلی و الزامات بدون قرارداد از قانون مدنی فرانسه مواد 1386-۱۱۰۱. چ 1. تهران: گنج دانش، 1380.
22
Clark, A.M. Product Liability. 1st ed. London: Sweet & Maxwell, 1989.
23
Clarkson, K.W. West's Business. 6th ed. New York: West Publishing Company, 1992.
24
Cornu, Gerard. Vocabulaire Juridque. Huitieme Edition. Paris: Association Henri Capitant, Presses Universitaires de France, 2000.
25
Ginnow, Arnold O., and George Gordon. Products Liability - Public Contracts. 1st ed. New York: West Publishing Company, 1975.
26
Jones, M.A. Medical Negligence. 1st ed. London: Sweet & Maxweel, 2003.
27
Markesinis, Basil S., and Hannes Unberath. The German Law of Torts: A Comparative Treaties. 2nd ed. USA: Hart Publishing, 1990.
28
Viney, Geneviève. Traité droit civil, introduction à la responsabilité. 2ème éd. Paris: L.G.D.J., 1995, n°35.
29
ORIGINAL_ARTICLE
آسیبشناسی رسانههای تصویری در بروز خشونت در جوامع
یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار در زندگی جوامع، رسانه است. علت اهمیت تلویزیون، رادیو، ماهواره، اینترنت و ... از این روست که امروزه رسانهها بیش از آنکه تأثیرات مثبت داشته و موجب کاهش آسیبهای اجتماعی و جرایم گردند، نقش بسزایی در زمینهسازی و ایجاد انحرافات و جرایم دارند. یکی از موارد زمینهساز جرم که رسانه به ویژه رسانههای تصویری در ایجاد آن تأثیر دارد، ایجاد خشونت است. عنصر خشونت، آسیب رساندن به غیر است که در موارد بسیاری جرمانگاری شده است. رسانههای تصویری با عادت دادن مخاطب به حوادث، حساسیتزدایی، بیقیدی و ... زمینه یادگیری خشونت از رسانه را فراهم میآورند و پس از آن، این خشونت، عیناً در جامعه مورد تقلید واقع شده و اجرا میگردد. البته در ایجاد خشونت واقعی عوامل دیگری مانند عوامل زمینهای رسانهای، عوامل فردی و عوامل محیطی نیز دخالت دارند. از مهمترین این عوامل؛ عامل سن است. افراد دارای سنین کمتر به مراتب بیشتر، تحت تأثیرات رسانه قرار میگیرند و این به دلیل واقعانگاری، توانایی شناختی ناقص آنها و عدم توانایی ارتباط دادن صحنههای برنامه به نتیجه نهایی است. با وجود این تأثیرات، لازم است دولت، برنامهسازان، مدارس و اولیا، به نحو مشارکتی و با برنامهای مدون، سعی در کنترل رسانهها، نظارت بر برنامههای آن، توجه بیشتر به محتوای برنامهها و ارائه برنامههای متناسب با سن مخاطبان نمایند.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_43458_66fc15be7871c07f84e3a776f4b9fb61.pdf
2013-03-21
170
197
رسانه
خشونت
پیشگیری
یادگیری
تقلید
طاهره
عابدی تهرانی
tm_abedy_60@yahoo.com
1
دکترای حقوق جزا و جرمشناسی (دانشگاه تهران)
AUTHOR
فاطمه
افشاری
mehr.solh399@yahoo.com
2
کارشناس ارشد حقوق عمومی (دانشگاه علامه طباطبایی ـ نویسنده مسؤول)
LEAD_AUTHOR
بیات، بهرام، جعفر شرافتی، و نرگس عبدی. پیشگیری از جرم با تکیه بر رویکرد اجتماع محور (پیشگیری از جرم). چ 1. تهران: معاونت اجتماعی ناجا (اداره کل مطالعات اجتماعی)، 1387.
1
جمعی از نویسندگان. مجموعه مقالات همایش رسانه و ثبات سیاسی ـ اجتماعی جمهوری اسلامی ایران. چ 1. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی، 1381.
2
دانایی، نسرین. رسانهشناسی. چ 1. تهران: انتشارات مبنای خرد، 1388.
3
دیندار فرکوش، فیروز، و صدرینیا، حسین. روابط عمومی و رسانه. چ 3. تهران: نشر سایه روشن، 1388.
4
رشیدپور، ابراهیم. تلویزیون و اطفال. چ 1. تهران: انتشارات رادیو و تلویزیون ملی، 1354.
5
سوتهیل، کیت، مویرا پیلو، و کلر تیلور. شناخت جرمشناسی. چ 1. ترجمه میرروحالله صدیق بطحایی اصل. تهران: دادگستر، 1383.
6
مارکوس، رابرت ف. پرخاش و خشونت در جوانی. چ 1. ترجمه علی کاظمی. یاسوج: دفتر تحقیقات کاربردی فرماندهی انتظامی استان کهکیلویه و بویر احمد، بیتا.
7
کارلسون، اولا، و سیسیلیا فایلتزن، کودکان و خشونت در رسانههای جمعی. چ 1. ترجمه مهدی شفقتی. تهران: مرکز تحقیقات مطالعات و سنجش برنامهای صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، 1380.
8
کینیا، مهدی. مبانی جرمشناسی. چ 2. تهران: دانشگاه تهران، 1373.
9
گروه مطالعات حقوقی سازمان صدا و سیما. چالشهای حقوقی پخش مستقیم برنامههای ماهوارهای در نظام ملی و بینالمللی. چ 1. تهران: سروش، 1380.
10
گسن، رمون. جرمشناسی نظری. چ 1. ترجمه مهدی کینیا. تهران: مجد، 1374.
11
نجفی توانا، علی. جرمشناسی. چ 2. تهران: خط سوم، 1380.
12
وبرن، بارون. ماهیت پرخاشگری و شیوههای کنترل آن. چ 1. ترجمه زینب افشار. یاسوج: دفتر تحقیقات کاربردی فرماندهی انتظامی استان کهکیلویه و بویر احمد، بیتا.
13
مقالات
14
آذری، سعید. «بازیهای رایانهای و خشونت.» فصلنامه پژوهشهای ارتباطی (پژوهش و سنجش) 54 (1387): 137-121.
15
اداره کل پژوهشهای پیمایشی و مطالعات کاربردی اداره کل امور فرهنگی و اجتماعی قوه قضائیه. «بررسی نقش رسانههای گروهی در پیشگیری از وقوع جرم.» روزنامه قدس، 1384/4/12.
16
بابایی، علی. «آثار رسانههای گروهی بر انحرافات اجتماعی.» اصلاح و تربیت 114 (1383): 15-12.
17
بهمنآبادی، یوسف. «تلویزیون و کاهش قبح خشونت.» روزنامه همشهری، 1386/2/31.
18
بیابانگرد، اسماعیل، و زیبا صالحی سده. «تحلیل محتوای خشونت در فیلمها و سریالهای تلویزیون»، فصلنامه پژوهشهای ارتباطی (پژوهش و سنجش) 48 (1385): 112-85.
19
پایمزد، حسین. «خشونت رسانهها: مروری بر کژکارکردهای تلویزیون، موسیقی، نقاشی و سینما.» روزنامه همشهری، 1386/10/13.
20
جوادی، فاطمه، فرامرز سهرابی، محمدرضا فلسفینژاد، و احمد برجعلی. «بررسی تأثیر و سبک مداخله (نظارت) در تماشای خشونت تلویزیونی بر پرخاشگری پسران 11-9 ساله.» فصلنامه پژوهشهای ارتباطی (پژوهش و سنجش) 54 (1387): 32-7.
21
چالهچاله، فرشید. «اصول و مبانی پیشگیری از جرم ـ قسمت اول.» دادرسی 67 (1387): 55-45.
22
حاتمی، محمد. «اثرات خشونت تلویزیونی بر بینندگان و عوامل مؤثر بر آن.» فصلنامه پژوهشهای ارتباطی (پژوهش و سنجش) 54 (1387): 79-57.
23
حاج محمدی، قاسم. «کنترل از راه دور: نقش رسانهها در کاهش یا افزایش جرایم.» حزبالله 2، 1385/11/3.
24
حسینی انجدانی، مریم. «بررسی تماشای کارتونهای خشونتآمیز بر میزان پرخاشگری نوجوانان.» فصلنامه پژوهشهای ارتباطی (پژوهش و سنجش) 54 (1387): 99-81.
25
زندی، مجید. «دعوت به تماشای خشونت در برنامههای تلویزیون.» روزنامه جمهوری اسلامی، 1385/11/5.
26
شادمانفر، پرویز. «رسانههای گروهی؛ آموزش بزهکاری یا پیشگیری!.» روزنامه حمایت، 1386/10/13.
27
فاضل، رضا. «رابطه رفتار والدین و پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی با تماشای خشونت تلویزیونی و تأیید و توسل به آن در کودکان.» فصلنامه پژوهشهای ارتباطی (پژوهش و سنجش) 54 (1387): 56-33.
28
سورت، رای. «ساخت اجتماعی جرم و خشونت رسانهها به مثابه یک علت.» ترجمه مهرداد فیروزبخت. فصلنامه پژوهشهای ارتباطی (پژوهش و سنجش) 26 (1380): 246-227.
29
کانکزیک، مایکل. «پژوهشهای جدید در باب رسانه و خشونت.» ترجمه محمدحسن شیخالاسلامی. فصلنامه پژوهشهای ارتباطی (پژوهش و سنجش) 54 (1387): 119-101.
30
محمدنژاد، علی. «خشونت رسانهای.» روزنامه جام جم، 1385/11/16.
31
نجم عراقی، لعیا. «بزهکاری و رسانه.» روزنامه آرمان روابط عمومی، 1386/4/13 و 1386/6/29.
32
نیلسن سیمون، و جونا اسمیت. «بازی با آتش.» ترجمه معصومه عصام. فصلنامه پژوهشهای ارتباطی (پژوهش و سنجش) 48 (1385): 190-173.
33
پایاننامهها
34
تنکابنی، فریده. «اثرات خشونت در تلویزیون بر رفتار خشونتآمیز.» پایاننامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشکده صدا و سیما، 1358.
35
شاهکرم اوغلی، ابوالفضل. «تصاویر خشونتآمیز تلویزیونی از طریق سیراب نمودن.» پایاننامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشکده صدا و سیما، 1358.
36
صدر، شعله. «اثرات رسانههای همگانی، بررسی نقش و اثرات فرهنگی و اجتماعی رسانههای همگانی بر روی فرد و اجتماع.» پایاننامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشکده صدا و سیما، 1358.
37
قاسمی، محمد. «رابطه بین استفاده از رسانههای صوتیـ تصویری و بزهکاری نوجوانان در شهر تهران.» پایاننامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشکده صدا و سیما، 1384.
38
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی گستره اعمال فرض برائت توسط دادگاه اروپایی حقوق بشر
فرض برائت در اسناد حقوق بشری مختلفی از جمله کنوانسیون اروپایی حقوق بشر پذیرفته شده است. هر چند این فرض جوانب و آثار گستردهای دارد اما قابلیت اِعمال آن و به عبارتی دیگر گسترۀ اِعمال آن با محدودیتهایی مواجه بوده و تابع شرایطی است. غالب این اسناد (از جمله کنوانسیون اروپایی حقوق بشر) فرض برائت را تنها نسبت به «اتهام به ارتکاب یک جرم کیفری» قابل اعمال میدانند. در حقیقت فرض برائت برخلاف برخی مفاهیم دیگر دائر مدار «شک در تکلیف» یا اساساً «شک» نبوده و تنها بر گرد «اتهام به یک ارتکاب یک جرم کیفری» میگردد. بر این اساس دادگاه اروپایی حقوق بشر، به موجب پاراگراف 2 مادۀ 6 کنوانسیون، برای تعیین گسترۀ اعمال فرض برائت با دو مفهوم مواجه است: یکی مفهوم «اتهام» و دیگری مفهوم «جرم کیفری» است. در این پژوهش تلاش شده است تا رویکرد دادگاه در تعیین این دو مفهوم مورد بررسی قرار گیرد. این دادگاه اصولاً اتهام را یک اعلام رسمی میداند که توسط یک مقام صلاحیتدار به فرد ابلاغ میشود. اما دادگاه انجام هر عملی از جانب حکومت که واجد اثر چنین اعلامی باشد را نیز به عنوان اتهام قلمداد میکند. از سوی دیگر دادگاه در تعیین مفهوم جرم کیفری از سه معیار استفاده میکند. نخست به دستهبندی جرم در حقوق ملی توجه مینماید. سپس جرم را بر حسب ماهیت آن و هدف مجازات آن بررسی مینماید. بر اساس معیار سوم نیز دادگاه به ماهیت مجازات و شدت آن توجه میکند. در حقیقت دادگاه در رویۀ خود تلاش کرده است تا تفسیری از این دو مفهوم ارائه کند که بیشترین حمایت از افراد به عمل آید.
https://jclc.sdil.ac.ir/article_43459_2b0e62090ebc9106f2ee3262ca970747.pdf
2013-03-21
98
232
فرض برائت
دادگاه اروپایی حقوق بشر
قابلیت اعمال
اتهام
جرم کیفری
بهنام
مدی
behnam.medi@gmail.com
1
دانشجوی دوره دکترای حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
الف) کتب و مقالات
1
Ashworth, Andrew. “Four threats to the presumption of innocence.” International Journal of Evidence and Proof 4 (2006): 251-279.
2
Delacroix, Sylvie. Legal Norms and Normativity: An Essay in Genealogy. 1st ed. Portland: Hart Publishing, 2006.
3
Dijk, P. van, Godefridus J.H. van Hoof, in collaboration with A.W. Heringa. Theory and Practice of the European Convention on Human Rights. 3rd ed. Boston: Kluwer Law International, 1998.
4
Fisher, Howard D. The German Legal System and Legal Language, 3rd ed. London: Routledge-Cavendish, 2002.
5
Leigh, Ian, and Roger Masterman, Making Rights Real The Human Rights Act in its First Decade. 1st ed. Portland: Hart Publishing, 2008.
6
Mowbray, Alastair. Cases and Materials on the European Convention on Human Rights. 2nd ed. New York: Oxford University Press, 2007.
7
Ovey, Clare, and Robin White. The European Convention on Human Rights. 4th ed. New York: Oxford University Press, 2006.
8
Trechsel, Stefan, with the assistance of Sarah J. Summers. Human Rights in Criminal Proceedings. 1st ed. New York: Oxford University Press, 2005. ب) آراء دادگاه اروپایی حقوق بشر
9
Application Number
10
Date of Judgment
11
Adolf v. Austria
12
26-03-1982
13
Air Canada v. United Kingdom
14
05-05-1995
15
AP, MP and TP v. Switzerland
16
29-08-1997
17
Bendenoun v. France
18
24-02-1994
19
Benham v. United Kingdom
20
10-06-1996
21
Borelli v. Switzerland
22
Unreported
23
Brozicek v. Italy
24
19-12-1989
25
Campbell and Fell v. United Kingdom
26
7819/77, 7878/77
27
28-06-1984
28
Campbell v. United Kingdom
29
25-03-1992
30
Deweer v. Belgium
31
27-02-1980
32
Eckle v. Germany
33
21-06-1983
34
Eggs v. Switzerland
35
EL, RL and JO-L v. Switzerland
36
29-08-1997
37
Engel and Others v. Netherlands
38
5100/71, 5101/71, 5102/71, 5354/72, 5370/72
39
08-06-1976
40
Escoubet v. Belgium
41
28-10-1999
42
Foti and others v. Italy
43
7604/76, 7719/76, 7781/77, 7913/77
44
21-11-1983
45
Frau v. Italy
46
19-02-1991
47
Gradinger v. Austria
48
23-10-1995
49
Kadubec v. Slovakia
50
02-09-1998
51
Lauko v. Slovakia
52
02-09-1998
53
Minelli v. Switzerland
54
25-03-1983
55
Öztürk v. Germany
56
23-10-1984
57
Pfarrmeier v. Austria
58
23-10-1995
59
Phillips v. United Kingdom
60
05-07-2001
61
Pramstaller v. Austria
62
23-10-1995
63
Pugliese v. Italy
64
28-11-2002
65
Putz v. Austria
66
22-02-1996
67
Ravnsborg v. Sweden
68
19-02-1993
69
Ringvold v. Norway
70
11-02-2003
71
Weber v. Switzerland
72
22-05-1990
73
Y v. Norway
74
11-02-2003
75